M 42 - Orion nevel met de Running man nevel
- Gegevens
Messier 42 (M42), de bekende Orion nevel, is een remissi-refectie nevel gelegen in het sterrenbeeld Orion, de jager. Met een schijnare helderheid van 4,0 is de Orion nevel een van de helderste nevels in de lucht; hij is zichtbaar met het blote oog. De zwakste objecten, die met het blote oog zichtbaar zijn onder optimale omstandigheden hebben een helderheid van +6,0. Met een helderheid van 4,0 is de Orion nevel dus veel helderder. Het is dan ook niet verrassing dat deze nevel de aandacht heeft getrokken van veel oude beschavingen op aarde. Zo zagen de oude Maya's van Mesoamerica deze nevel als een kosmisch scheppingsvuur.
De Orion nevel ligt op ongeveer 1350 lichtjaren afstand van de aarde en is daarmee de dichtstbijzijnde geboorteplaats van nieuwe sterren.
De nevel is ook bekend onder de naam NGC 1976 in de New General Catalogue.
Mijn laatste duik - het wrak van de Superior Producer
- Gegevens
Na meer dan 33 jaren duiken heb ik het punt bereikt om ermee te stoppen. Niet omdat mijn gezondheid het me niet langer zou toestaan, maar omdat ik steeds minder belangstelling had om te gaan duiken. Blijkbaar komt er een natuurlijk einde in zicht. In het verleden had ik daarover eens gesproken met een bestuurslid van DAN. Die vertelde mij toen, inmiddels vele jaren geleden, dat je vanzelf merkt dat je ermee wilt stoppen. En dat blijkt dus inderdaad zo uit te komen.
Tijdens mijn vakantie in 1991 op Aruba besloot ik te leren duiken. Ik nam contact op met een Arubaanse duikorganisatie om mijn Padi Open Water brevet te behalen. Dat duiken beviel zo goed dat ik besloot in diezelfde vakantie van 3 weken ook nog mijn Advanced Open Water brevet te halen.
Lees meer: Mijn laatste duik - het wrak van de Superior Producer
Zoektocht naar KAD VH meetpunten
- Gegevens
Inleiding
In de loop van een aantal weken ben ik op zoek gegaan naar KAD VH-punten langs de kust vanaf de ingang van de St. Jorisbaai tot aan de Oostelijke muur van vliegveld Hato. De totale lengte langs de kust is 17km, maar een veelvoud van die afstand is afgelegd; enerzijds om bij de kust te komen, anderzijds omdat elke traject meerdere malen is gelopen om goed te zoeken.
St. Michielsberg - indianensite C-013
- Gegevens
Op donderdag 15 augustus trokken Anita en ik er weer op uit om een volgende tocht op onze todo-lijst te gaan doen. De aanleiding was een video, die Anita had gezien, waarin een gids vanaf de top van de St. Michielsberg een open plek aanwees, waar het oudste indianengraf van Curaçao zou liggen.
Zelf loop ik regelmatig onder langs de St. Michielsberg en kijk daarbij steeds naar boven naar de grotten, die net onder de top te zien zijn. Aan de voet van de berg heb ik al vaak schelpen gezien, waaronder een grote Melongena melongena; de grote hoeveelheid schelpen duidt op de aanwezigheid van een indianensite. Ik weet dat daar inderdaad een indianensite is, maar ben nog nooit zelf gaan kijken.
Een samenvatting van de voornaamste kenmerken van deze site staat hiernaast en is afkomstig uit het proefschrift van Jay Haviser "Amerindian Cultural Geography on Curaçao"; veel van de hierna vermelde informatie over deze site is afkomstig uit dit proefschrift.
Kortom, er was voldoende reden om met Anita deze uitdaging aan te gaan. En een uitdaging beloofde het te worden, want de naar het Noord-Oosten gekeerde kant van de berg vertoont een flink steile helling.
Sisal plantage op Malpais
- Gegevens
Op donderdag 8 augustus 2019 gingen Anita en ik al vroeg op pad om te gaan zoeken naar een gebouwtje, dat Anita had gezien op een foto uit ongeveer 1920. Op die foto (zie fotogallerij) is in een panorama de oude magasina van Malpais te zien met daartegenover het gebouw, dat ik tijdens mijn wandelingen placht aan te duiden met de melkfabriek. Op de heuvel achter die melkfabriek is een lichtgekleurd gebouwtje te zien. Een goede reden om eens te gaan kijken. Het idee hiertoe was al in het voorjaar ontstaan, maar toen was de natuur nog erg groen en daardoor moeilijk toegankelijk. Dat is intussen flink veranderd door het gebrek aan regen van de afgelopen maanden. Bijna alle planten zijn in hun "winterslaap", d.w.z. dat alle bladeren zijn afgestorven om zo min mogelijk vocht te verliezen. Op die manier komen de planten hier de droge periode heelhuids door. Voordeel voor ons is dat de helling er nu een stuk toegankelijker uit ziet.
Maar eerst even wat historische informatie om een en ander in een context te plaatsen.
Pagina 1 van 30