Op donderdag 10 september 2015 gingen de archeologische speurneuzen voor een trip naar de Band'ariba (Oost) zijde van het eiland. Twee doelen daar: het gebied van Den Dunki ook bekend als Parke Sorsaka en een gebied ten oosten van landhuis Jan Thiel. 
Voor ons eerste doel parkeerden we de auto's dicht bij de ingang van Den Dunki rond 8 uur 's morgens. Er zijn verschillende verhalen in omloop over Den Dunki. Het zou een slavenkamp zijn geweest, waar de zieke slaven konden bijkomen voordat ze werden verkocht. Dat verhaal wordt niet ondersteund door documentatie of archeologische vondsten. De meeste slaven werden van schip naar schip verkocht, want de meeste slaven gingen naar andere gebieden in het Caribisch gebied. Curaçao was een doorvoerhaven. Naar mijn mening is het niet erg waarschijnlijk dat juist de zieke, zwakke slaven een behoorlijke afstand moesten lopen van de haven naar dit gebied (en hetzelfde geldt voor St. Joris) en na herstel weer terug moesten lopen naar de haven om verkocht te worden. Het is waarschijnlijker dat de slaven direct na aankomst werden verkocht voor een lagere prijs. En zelfs al zouden er slavenkampen zijn geweest, waar de zieke slaven konden herstellen, dan is het waarschijnlijker dat daarvoor een of meer van de WIC-plantages zouden zijn gebruikt, die in de buurt van de haven lagen. Maar ook voor deze theorie is er geen ondersteunende documentatie, dus iedereen moet zelf zijn of haar conclusie trekken over het gebruik van Den Dunki als slavenkamp.

Op donderdag 3 september gingen we nogmaals naar Cas Abou. Deze keer hadden we drie doelen: onderzoeken van een bijzondere put, zoeken naar voormalige bewoning ten zuiden van het landhuis en als laatste het zoeken naar een groot gebouw en voormalige bewoning ten noorden van het landhuis.
We hadden voor deze tocht een speciale gast, Frensel Mercelina. Ook was Karel Aster er weer bij na zijn vakantie in Europa. En natuurlijk de vaste speurders, François, Fred, Hetty, Eddy en ik. 

De put was tijdens een van de eerdere tochten ontdekt. Hij is bijzonder vanwege een vreemde richel dicht bij de bodem en omdat er een grote hoop aarde in ligt. Om deze put 'diepgaand' te onderzoeken had François een 6 meter lange ladder meegebracht. Dus liepen we tijdens het eerste deel van deze tocht met een lange ladder door de mondi. De afstand tot de put was ongeveer 300 meter. Gelukkig was de vegetatie niet al te moeilijk om doorheen te gaan met deze ladder.
Na aankomst bij de put begonnen we met het verwijderen van de over en op de rand groeiende  planten. Daarbij kwamen we erachter dat we een nieuw gereedschap nodig hebben. We hebben al een 'Dirkschaar", maar Frensel had een ander handig apparaat bij zich, de 'Frensel inklapbare zaag'. Een goede aanvulling voor onze standaard toolkit.
Na het schoonmaken van de rand plaatsten we de ladder in de put. Hij bleek maar net lang genoeg te zijn.. 

Op donderdag 27 augustus 2015 gingen we weer naar het Christoffelpark naar Pos Monton. Daar hebben we enige tijd geleden de drie indigobak systemen gevonden, twee complete systemen en de resten van een derde. Ons doel voor deze tocht was om van Pos Monton te lopen naar Pos Sorsaka op het gebied van St, Hieronymus via een systeem van rooien. Een rooi zorgt er in de regentijd voor dat het water van de bergen naar lagere gedeelten kan stromen. Uiteraard hoopten we onderweg de indigobak(ken) van St. Hieronymus te vinden. Fred en François hadden deze route al eens gelopen in 2008, maar toen keken ze nog niet specifiek uit naar indigobakken. 
Chris Winkel was erbij deze keer en ook Eliane Haseth, die ons regelmatig vergezelt als ze op Curaçao is.

We troffen elkaar op de parkeerplaats van het Christoffel park om 8 uur 's morgens. Vandaar reden we met twee auto's naar een parkeerplek dichtbij Pos Monton. Bij Pos Monton zijn regelmatig herten te vinden, dus we liepen zo rustig als mogelijk naar de pos. Maar deze keer hadden we geen geluk. Er waren geen herten. Wel zagen we dat het waternivo in de afgelopen maanden behoorlijk gezakt is.  

Een deel van de artikelen op deze website is niet langer voor iedereen vrij toegankelijk; een deel is afgeschermd en vereist registratie vooraf en inloggen iedere keer dat deze artikelen geraadpleegd moeten worden. Dat betreft met name de artikelen, waarin ik archeologische vondsten van de werkgroep Archeologie van Curaçao vermeld. 

Waarom vind ik het nodig om nu een deel van de artikelen af te schermen? 

De werkgroep Archeologie, waar ik deel van uitmaak, kan haar werk alleen maar doen als er een goede relatie bestaat tussen de eigenaren van de gebieden, waar de werkgroep onderzoek doet, en de werkgroep. Publicaties kunnen schade toebrengen aan die relatie; we vragen dan ook vooraf toestemming om in het gebied onderzoek te doen en de eigenaren van die gebieden weten dat we verslag doen van onze bevindingen; toch willen we, als bijvoorbeeld een krant een artikel wil publiceren, het betreffende verzoek en de inhoud van het artikel vooraf ter goedkeuring voorleggen aan de eigenaren van het gebied, waar het artikel over gaat. Er is copyright op deze artikelen, zoals in de voetnoot van elke pagina te zien is, maar het afschermen van met name de archeologische artikelen biedt een extra bescherming tegen publicatie zonder voorafgaande toestemming.