Op donderdag 29 oktober 2015 gingen de speurneuzen op zoek naar een grot met indianentekeningen in het gebied van Ronde Klip ergens in de kliprand tussen het midden- en laagste terras aan de Noordkant. De grot is beschreven in het boek "De rotstekeningen van Bonaire en Curaçao" van P. Wagenaar Hummelinck. De beschrijving bevat ook een kleine tekening waarop is aangegeven waar de grot ligt. Fred heeft op basis van deze tekening en Google Earth een waypoint vastgesteld van de meest waarschijnlijke positie van de grot. Ik heb zijn positie gecontroleerd met behulp van de kaart van Werbata en kwam tot een ietwat andere locatie. 

Op donderdag 22 oktober 2015 ging een kleine groep Speurneuzen, Eddy, Carel, Fred, Michèle en ik voor een rustige wandeling in het, naar mijn mening, mooiste deel van het Christoffelpark, de Seru Bientu. We troffen elkaar om kwart voor acht op de parkeerplaats van het park en gingen daarvandaan met de auto van Fred naar de kleine parkeerplaats, waar een pad naar de top van de Seru Bientu begint. Dit pad volgend bereikten we gemakkelijk de top van deze berg. Op en rondom de top van de Seru Bientu staat een grote groep Sabalpalmen, een palm inheems voor Curaçao en bovendien alleen voorkomend in het Christoffelpark. Daar splitsten we ons, want 'een rustige wandeling' is niet iets dat voorkomt in het woordenboek van een aantal van de speurneuzen. Michèle en Carel gingen op een rustige fototocht, terwijl Fred, Eddy en ik een meer uitdagende tocht ondernamen.

De vorige keer dat we bij Cas Abou waren hadden we onze speurtocht beëindigd voordat we alle huisjes, die op de Werbatakaart ten Noorden van het landhuis zijn aangegeven, hadden bezocht. We moesten dus nog een keer terugkomen om onze speurtocht af te ronden. Ook staan er op de Werbatakaart ten Oosten van de weg enkele huisjes in een gebied dat niet gebulldozerd lijkt te zijn. Dus op donderdag 8 oktober 2015 de archeologische speurneuzen verzamelden zich weer om 8 uur 's morgens op de parkeerplaats van landhuis Cas Abou. Daarvandaan liepen we over de asfaltweg eerst naar het gebied ten oosten van de weg, waar we het eerste huisje hoopten aan te treffen. Daar gingen we het struikgewas in. Vrij dicht bij de weg vonden we een stapel kleine kalkstenen, waarschijnlijk de restanten van een muur van het huisje, dat hier in het verleden stond. In het gebied vonden we ook wat artefacten, maar niet echt veel,

Op donderdag 1 oktober 2015 gingen de speurneuzen naar Jan Kok. De Werbatakaart laat diverse waterwerken in dat gebied zien ten Westen en Zuidoosten van het landhuis en ook huisjes ten Oosten van het landhuis. Genoeg reden voor een speurtocht in dit gebied. We hadden toestemming van de eigenaren van het gebied om er rond te speuren.
We parkeerden onze auto's bij de Williwood snack om kwart voor acht en daarvandaan gingen we de vegetatie in. Vrijwel direct vonden we een tanki. Eentje, die niet is aangegeven op de Werbatakaart. De grote ronde tanki, die zo duidelijk zichtbaar is op de Werbatakaart, hebben we niet kunnen ontdekken. Het kan zijn dat die in de loop van de tijd helemaal is opgevuld, waardoor de tanki niet meer herkenbaar is als zodanig binnen de aarden wal. Blijkbaar was er ook een hofi in dit gebied, want we troffen diverse stammen aan van palmbomen. De langwerpige tanki op de kaart was duidelijk als zodanig herkenbaar. Dichtbij vonden we een grote onderkant van een omgezaagde Mahokboom. In de buurt lagen ook plakken van de stam van deze boom. Daar zou je mooie bijzettafeltjes van kunnen maken.