In het verleden ben ik met de speurneuzen al eens in Nieuwpoort geweest, maar een herhalingsbezoek kon zeker geen kwaad. Het is een plek, waar je niet zomaar naartoe kunt. Anita heeft contact met een van de bewoners van Nieuwpoort, Michael, en maakte een afspraak om bij hem langs te gaan om met hem Nieuwpoort te verkennen. Anita nodigde mij uit om mee te gaan, dus op donderdag 9 februari 2017 togen Anita en ik naar Nieuwpoort. Na een hartelijke ontvangst in Michaels huis, vertrokken we in het gezelschap van hem en zijn overbuurman (Robert) voor een speurtocht door Nieuwpoort. Deze ontdekkingstocht zelf zal beschreven worden in een apart artikel op deze website. Onderweg brachten we een bezoek aan een klein kerkhof. Het kerkhof zelf is vrijwel volledig overwoekerd, zodat we ons met snoeischaren een weg naar binnen moesten banen. Het eerste graf, dat we tegenkwamen, is van een kind, Leander Alders, 4 jaar oud toen hij overleed in 1879. Daarna splitsten we ons in twee groepjes om op zoek te gaan naar nog twee graven. Ook dit was alleen mogelijk door ons een weg te knippen door de dichte en soms stekelige begroeiing. Uiteindelijk kwamen we weer bij elkaar bij twee dicht bij elkaar liggende grafstenen. De ene van John Cromar en de andere van William Brook, beiden ook overleden in 1879. Dat kon geen toeval zijn.