Op donderdag 26 mei 2016 parkeerden de archeologische speurneuzen hun auto's langs de weg naar Westpunt dichtbij het landhuis Ascension. Ons doel deze keer was de Kunuku Striebeek, een van de oude kunuku's langs een zandweg, die zijn aangetekend op de Werbata kaart. Deze kunuku Striebeek ziet er op Google Earth vrijwel onverstoord uit, waardoor we hoopten nog funderingen of andere overblijfselen te vinden van de vele huisjes, die zichtbaar zijn in deze kunuku op de Werkbata kaart.
Toen we aankwamen bij de grens tussen de kunuku's Caridad (een kleine kunuku) en Striebeek gingen we begroeiing in. Tussen deze twee kunuku's lijkt in het verleden een pad gelegen te hebben, dat aan beide zijden werd begrensd door het grenshekwerk. Het hekwerk aan de kant van Caridad ziet er goed en vrij nieuw uit; het hekwerk aan de Striebeek-kant is oud en ligt plat. Op deze plek gingen we de kunuku Striebeek in.
Sommige delen van dit gebied zijn dichtbegroeid, terwijl andere delen juist vrij open zijn. Uit ervaring weten we dat we de grootste kans hebben om sporen van bewoning te vinden in de omgeving van hoge zuilcactussen, zeker als zo'n plek ook nog samenvalt met de lokatie op de Werbatakaart. Maar deze keer vonden we geen enkel spoor van de voormalige huisjes. Wel vonden we veel artefacten, soms zelfs in concentraties, sommige oud, andere vrij recent. Maar geen spoor van de huisjes. Omdat alle artefacten, die we vonden, erg klein waren, kwamen we tot de conclusies dat het terrein hoogstwaarschijnlijk in het verleden is gebulldozerd. Dat verklaart waarom we alleen kleine brokstukken van artefacten vinden en waarom die soms in concentraties voorkomen. Maar het betekent ook dat er weinig hoop is om nog restanten van de huisjes te vinden.
Na de rustpauze stelde François voor om een deel van de groep de lokatie te laten zien van de ruïne van het (nieuwe) landhuis Patrick. Fred, Chris, Eddy en ik besloten om een ander deel van de kunuku Striebeek te doorzoeken. Maar ook daar vonden geen enkel spoor van de voormalige bebouwing. Wel vonden we een mooi oud autowrak. Een grote Amerikaanse auto met nog steeds verf op de carosserie. Een zoekopdracht op Internet door Fred en François op basis van een number op een onderdeel van het stuurmechanisme leverde op dat het gaat om een 1959 Ford Fairlane 500 Skyliner. Een mooie vondst.
Nog een mooie vondst was een miniatuur colaflesje. Sommigen van ons hebben goede herinneringen aan deze miniatuurflesjes uit hun jeugd. Blijkbaar zijn deze miniatuur flesjes geproduceerd in de jaren 20 en ook weer in de jaren 60 van de vorige eeuw. Hoe oud dit specifieke flesje is, in onbekend.
Daarmee kwam er een einde aan deze speurtocht in kunuku Striebeek. Na afloop vierden we een aantal verjaardagen in het restaurant van Dokterstuin.
Onze track vanaf de parkeerplaats door kunuku Striebeek
Detail van onze track in kunuku Striebeek
Stuk aardewerk
Rots met pleisterwerk en verf
Concentratie van artefacten
Deel van de onderkant van een oude fles
Miniature cola fles
Old Spice fles
Stukjes dakpan
Stukje geglazuurd aardewerk
Een po
Fred en Wynne in de dichte vegetatie
Flessen (modern)
Nog een stuk van de bodem van een oude fles
Autodeur met hendel
IJsselsteen met pleisterwerk
Nog een po en een aantal flessen
Een gebroken maalsteen
Stuk ijzer
Concentratie van stukken dakpan en andere artefacten
Een oortje van een pop
Cement met pleisterlaag
Stuk van een kelderfles
Detail van de wringer van een oude wasmachine
Delen van een oude wasmachine
Wrak van een 1959 Ford Fairlane 500 Skyliner 
Onderdeel van de stuurinrichting met identificatie
Achterlichten
Dashboard
Deel van de wieken van een windmolen
Een hoop slakken in een fles
Tegel met versiering
Oud kunuku huis
