Omdat het al enkele dagen windstil was, waren de omstandigheden ideaal om een duik aan de Noordkant te maken. Op zaterdagochtend hadden we dan ook afspraak om 10 uur bij de Tunnel of Doom. Ik was er iets te vroeg, dus ik had ruim de tijd om de omstandigheden te verkennen en die waren inderdaad perfect. De zee aan de Noordkant was vrij rustig, de ingang van de Tunnel of Doom was ook rustig en de baai ernaast was ook goed te gebruiken in geval van nood. Het kan immers altijd voorkomen dat er iets misgaat, waardoor een terugweg door de grot niet mogelijk is; dan moet je kunnen uitwijken naar de baai. Als die erg ruw is, is het daar soms moeilijk om het water uit te komen en dan is het beter om de duik niet uit te voeren. Dat geldt ook voor de tunnel zelf. Als de zee ruw is, wordt het water met grote kracht door de nauwe tunnel geperst en is duiken beslist af te raden. Maar dat was die zaterdag allemaal niet het geval en een duik hier was zeer goed mogelijk. Een waarschuwing is wel op zijn plaats: duik hier niet zonder een ervaren gids en alleen als je zelf ook veel ervaring hebt. Het is beslist een "advanced duik", want je zwemt enkele tientallen meters met een dak boven je hoofd en dus geen mogelijkheid om naar boven te gaan. Aan de Noordkant kun je ook te maken krijgen met stromingen en de duik is per definitie vrij diep.
Nadat Alex, Karel, Sam Pieter en Ellen ook waren aangekomen en de boel zelf ook nog eens verkend hadden was het dan zover. Helaas kon Sam Pieter niet mee vanwege een flinke verkoudheid.
Het water ingaan is een beetje tricky, want het laatste stuk is glad en wordt gevolg door een behoorlijke afstap. Uiteindelijk bleek de beste oplossing om je bij de afstap maar gewoon voorover te laten vallen. De Tunnel zelf valt van deze kant nogal mee, want je ziet al direct het licht aan de andere kant. Wel is het zaak om dicht bij de bodem te blijven. Buiten gekomen heeft Alex eerst een boei gelegd als herkenningspunt en daarna zijn we ons boven water gaan oriënteren. Vervolgens zijn we boven water tot bij de blauwe rand gezwommen. Net als bij Playa Canoa is het ook hier een behoorlijk eind zwemmen boven een saai wierbed voordat je bij het koraal komt.
Bij de blauwe rand zijn we naar beneden gegaan en hebben daar een toer langs het rif gemaakt. Er was een duidelijk herkenbaar koraal als oriëntatiepunt voor de terugweg. Het koraal is vergelijkbaar met dat op andere plaatsen langs de Noordkant. Grote sterkoraalformaties met veel wier ertussen. Op diepte een zandplaat net als bij Watamula met ook hier Garden Eels. Verder zie je hier ook een aantal Black Durgons, een vissoort, die je vrijwel uitsluitend langs de Noordkant ziet. Ellen zag op een gegeven moment twee grote Wahoo's langskomen en ze ging er als een speer achteraan. Een verloren wedstrijd!
Terug bij de kant bleek het goed te zijn dat we de ingang van de tunnel hadden gemarkeerd, want onder water is die plek slecht herkenbaar; er zijn meer inhammen en ook de zee was wat ruwer geworden wat het zoeken niet vereenvoudigt. Het is duidelijk dat dit bij slechter weer als snel kan leiden tot een gevaarlijke situatie.
Van de zeekant is het binnengaan van de tunnel moeilijker, want er is bij de ingang nog geen licht van het andere einde te zien. Een lamp bleek dan ook geen overbodige luxe. Een klein eindje in de tunnel is het licht van de andere kant wel al snel te zien.
Uit het water komen bleek moeilijker dan erin gaan, want nu werkt de hoge opstap tegen. We zijn er allemaal zonder kleerscheuren uitgekomen, maar ook dit zal bij iets slechtere condities al snel tot moeilijkheden leiden.
Is het de moeite waard? Ja en nee. Ja, je moet het een keer gedaan hebben, want het klinkt best spannend. Nee, want je kunt een vergelijkbare ervaring opdoen bij Watamula, waar ook een tunnel is. En het koraal is ook te vinden bij Playa Canoa. Vond ik het de moeite waard: zonder meer, maar dat heeft alles te maken met de groep, waarmee we deze duik (en vele andere bijzondere duiken) gemaakt hebben. Rondom de duikschool Trunkdivers is in de loop van enkele jaren een zeer hecht en zeer ervaren team instructeurs, maar vooral vrienden, ontstaan.
Foto's van deze duik staan hieronder.
Hieronder staat een video van de trip door de tunnel vanaf de zeekant terug naar de opening aan de landkant.