Dichtbij de grens tussen het Christoffelpark en het aangrenzende gebied van Wacao liggen enkele grotten. Bij Cueba Bosá liggen drie grotten dichtbij elkaar; de eerste, de meest Westelijke, is goed toegankelijk voor het publiek; er loopt een pad naar toe. De tweede grot is afgesloten voor publiek, maar als werkgroep Archeologie kregen we speciale toestemming om ook deze grot te bezoeken; de derde grot is wel open voor publiek, maar slecht toegankelijk, omdat er geen pad naartoe loopt.
De archeologische speurneuzen verzamelden zich bij de ingang van het Christoffelpark om 8 uur 's morgens op donderdag 2 oktober 2014. Daarvandaan gingen we met twee auto's het park in naar de grotten. De route naar de grotten is goed aangegeven. Op een kleine afstand van de drie grotten van Cueba Bosá ligt ook nog een kleinere grot met daarin indianentekeningen.
Nadat we onze auto's hadden geparkeerd op de kleine parkeerplaats, volgden we de borden naar de eerste grot. Er loopt een pad naar de ingang van deze grot. Als je deze grot op eigen houtje wilt bezoeken, zorg dan voor een goede zaklamp. Zeker als je wat dieper de grot in wilt gaan. En dat is zeker de moeite waard. Er zijn mooie druipsteenformaties in deze grot, hoewel we de indruk hebben dat veel druipsteenformaties zijn verdwenen door het afgraven van de guano (vleermuizenpoep) in deze grotten. We konden op een aantal plaatsen duidelijk zien waar vroeger de vloer van de grot was. Door het afgraven van de guano verloren de druipsteenformaties hun steun aan de onderkant en braken daardoor af.
De eerste grot is de kleinste van de drie. De tweede grot is de grootste met een lengte van ongeveer 120 meter; bovendien heeft deze grot ook nog een zijtak. Deze grot is afgesloten voor het publiek om te voorkomen dat de vleermuizen worden gestoord en omdat de vleermuizenpoep niet gezond is voor de mens. Met speciale toestemming van Carmabi konden we deze grot wel betreden. Deze grot is zeer indrukwekkend. Op de meeste plaatsen kun je goed rechtop staan. De zijtak leidt naar een grote ruimte met de naam Witte Kamer. De reden voor deze naam is duidelijk zodra je in deze kamer stapt. De wand is mooi wit. Helaas kunnen de bezoekers een dergelijke mooie witte wand niet weerstaan en ze moeten zonodig een permanente herinnering aan hun aanwezigheid achterlaten. Dit varieert van de tekst "Bin Laden caves" tot een groot aantal namen van bezoekers van deze grot. Werkelijk een schande! Ook dat is een goede reden om deze grot niet langer open te stellen voor publiek.
Er zijn inderdaad veel vleermuizen in deze grot te vinden. Centraal in deze grot is een grote kamer met een hoog plafond. In dat plafond is er een opening, een venster. Voor ons een mooie plek om even te rusten en onze appeltjes te eten.
Na de rustpauze gingen we verder met het onderzoeken van deze grot in de richting van het verste punt. Ook daar is een klein venster naar buiten, waar zich veel vleermuizen hadden verzameld.
Ons volgende bezoek was aan de derde, de meest Oostelijke grot. Deze grot is ongeveer 110 meter lang. De ingang is gemakkelijk maar al snel moesten we letterlijk op onze buik kruipend onder het lage plafond door. Voorbij dat punt konden we weer staan. Deze grot heeft een aantal grote vensters, zodat een lamp niet echt nodig is. We gebruikten een alternatieve uitgang door een klein venster om de grot te verlaten.
Ons laatste bezoek was aan de grot met de indianentekeningen. Deze indianentekeningen worden afgeschermd van het publiek middels een hek, omdat ook hier de bezoekers het niet konden laten om hun naam tussen deze historische tekeningen te zetten.
Al met al een zeer interessante tocht. Niet dat we een grote afstand hebben afgelegd. We wandelden en kropen over een kleine afstand en dan ook nog voornamelijk in de schaduw. Maar het was prachtig om de binnenkant van deze grotten te zien. Geniet van de foto's!
Er kunnen geen rechten worden ontleend aan dit verslag
Het kaartje van de grotten is overgenomen uit het boek "De grotten van de Nederlandse Antillen" van P. Wagenaar Hummelinck.
Kaart van de drie grotten, die we bezocht hebben
Landhuis Savonet
Watergebouw van landhuis Savonet
Savonet going green
Prachtige trap naar landhuis Savonet
Onderweg naar de grotten, uitzicht op landhuis Savonet en de Christoffelberg
Ingang van de eerste grot
Grot 1
Binnenkant van de eerste grot, dicht bij de ingang
Een venster in het plafond van de grot
Mooie druipsteenformaties in deze grot
Zicht vanaf het einde van de grot naar de ingang
In grot 2; de grootste van de drie grotten; niet toegankelijk voor publiek
Dit beest overleefde de grot niet
Prachtige hoekjes in grot 2
Heremietkreeften verzamelen zich onder de plek waar water van het plafond druipt
In deze grot komen veel vleermuizen voor
en dit vreemde insect, een tailless whip scorpion
Hier is goed te zien hoe de guano (vleermuispoep) is afgegraven van de bodem van deze grot
Mooie kamvormige structuur gevormd door het druipende water
De witte kamer in de tweede grot
Hier is duidelijk te zien, waarom dit de witte kamer wordt genoemd
Vreemde druipsteenformatie; lijkt ondersteboven te hangen
Relatief nieuwe stalactieten
Veel vleermuizen in de diverse kamers van deze grot
Venster in de top van de tweede grot
Het is niet gemakkelijk om via dit venster de grot binnen te komen
Uilen laten de restanten van hun slachtoffers achter op de grond van de grot
Stalactieten zijn afgebroken waar de ondergrond is verwijderd
Einde van de tweede grot, waar de vleermuizen zich hebben verzameld rond een klein venster
Ziet er uit als een schilderij
Het licht van het venster geeft mooie kleurschakeringen op de wand
Ingang van de derde grot
Deze grot heeft veel vensters, waardoor een lamp niet nodig is
Indrukwekkende stalactieten
François rust even uit in het licht van het derde venster
Het achterste venster in deze grot is zo groot dat er een boom onder groeit
Stalactieten in de derde grot
Zicht op een ander venster in de derde grot
Dit hek dient ter bescherming van de indianentekeningen in een dichtbij gelegen grot
Indianentekeningen
