Op zaterdag 28 augustus 2010 zijn Rob en ik naar Daaibooi gegaan voor een duik. Daaibooi is niet mijn favoriete duikstek, omdat je een behoorlijk eind moet uitzwemmen tot aan de blauwe rand en op de terugweg is vóór en in de baai nagenoeg niets anders te zien dan veel zand. Bovendien loopt het rif slechts geleidelijk af, waardoor ook het navigeren wat moeilijker is. Je moet, net als normaal, een goed herkenbaar object kiezen, maar in dit geval moet je zeer nauwkeurig de diepte onthouden, want anders mis je het herkenningspunt op de terugweg. Niet dat dat een groot probleem is; de baai is erg breed, dus de kans is klein dat je de baai helemaal mist.
Het zicht is nog steeds slechter dan gebruikelijk. Dat geldt voor de hele Zuidkust. Waardoor het wordt veroorzaakt is onduidelijk. Mogelijk een gevolg van de regen, hoewel we geen uitzonderlijk hoge hoeveelheid hebben gehad de afgelopen dagen.
Er stond geen stroming en we besloten naar links te gaan. Wel gingen we wat dieper dan we normaal doen in de hoop dat het zicht op diepte beter zou zijn.
Ik ben nog steeds aan het werken aan het verbeteren van mijn fototechniek met de groothoeklens in combinatie met de externe flits met diffuser; de diffuser is nodig om het hele beeldveld van voldoende licht te voorzien. En, misschien wel omdat ik daardoor op een andere manier naar de wereld om me heen kijk, zie ik nu een hoop Oranje Olifantsoor sponzen, die me eerder niet zijn opgevallen. Een van de voordelen van fotograferen, en dat geldt zowel onder als boven water, is dat je beter op je omgeving let. Daarbij speelt de keuze van de lens blijkbaar ook een rol. Daaibooi blijkt een hoop van deze oranje sponzen te hebben en daarnaast ook nog andere grote sponzen. Ik heb foto's gemaakt van diverse van deze Olifantsoor Sponzen door mezelf beneden zo'n spons te plaatsen en te zoeken naar een interessante achtergrond tegen het blauw van de oppervlakte.
