François was in op Internet aan het rondneuzen; daarbij kwam hij een foto tegen op de website van Nos Dushi Tera van een mooie zeilboot aan een pier te St. Michiel. Op zich al een mooie foto, maar het bijzondere was, dat hem op de achtergrond iets opviel. Er leek wel een huis op de klip te staan. Aangezien we nog geen speciaal doel hadden voor onze wekelijkse speurtocht, werd besloten om de betreffende plek te bezoeken om duidelijkheid te krijgen of dit inderdaad een huis was. Ons was daarvan niets bekend en tegenwoordig staat er in ieder geval geen huis op die plek. Ook de kadasterkaarten van begin 1900, 1962 en 1993 geven geen huis aan op die plek. Onze nieuwsgierigheid was dus gewekt.
Aangezien het bruggetje bij Boca Sami niet meer intact is, besloten we te vertrekken vanaf Vaersenbaai. Daar begint een trail van Uniek Curaçao, die over de klip tot aan Boca Sami loopt.
De trail voert eerst langs de fortvloer, die recent is schoongemaakt en door ons het Schorpioenenfort is gedoopt vanwege de vele schorpioenen, die we er de vorige keer aantroffen. Twee deelnemers van de groep, Hetty en Michèle, waren er nog niet geweest, dus we maakten daar onze eerste korte stop.
Vandaar liepen we via het pad langs het fort van Vaersenbaai boven op de kliprand. Het pad is goed vrijgemaakt, dus het was een gemakkelijke wandeling.
We bereikten het punt, waar we via de rooi naar de lokatie van het mysterieuze huis zouden kunnen gaan, maar we besloten om eerst door te lopen tot het Bovenfort van St. Michiel. Daartoe verlieten we op een gegeven moment de trail om naar boven te klimmen, waar we al snel de fortmuut bereikten. Daar werd even gediscussieerd of er een schietgat aan deze kant was geweest, We vonden namelijk dwars op de muur een pleisterrand. Dat zou de zijkant geweest kunnen zijn van een opening voor een kanon, maar we konden de andere kant van die schietopening niet vinden.
Het fort zelf is interesant, omdat het een vorm heeft, waarin vele vreemde hoeken voorkomen. We zijn nog niet in staat geweest om het in kaart te brengen. Daarvoor zou eerst een deel van de begroeiing verwijderd moeten worden. Net buiten de fortmuur aan de zeezijde ligt op de helling nog een van de kanonnen. Waarschijnlijk is het de bedoeling geweest om ook dit kanon te stelen door het in zee te gooien en vandaar af te voeren, maar is het gelukkig blijven steken op de rotswand. Het kanon is nog in goede staat. Ook bevindt zich op het fort het fundament van wat waarschijnlijk een fortwoning is geweest. Daar bevinden zich ook nog veel restanten van dakpannen en deze keer vond Fred ook nog twee delen van oude pijpestelen
Na even gerust te hebben onder het genot van het mooie uitzicht over de saliña en de omringende heuvels vervolgden we onze tocht. Deze keer eens niet de gemakkelijke route over het pad, maar over de kliprand door de begroeiing. Die begroeiing bestond voor een deel uit Manzaliña bomen, die het geheel een parkachtige sfeer gaven. Onder de bomen was het vrij open, dus het wandelen ging nog vrij eenvoudig.
Na nog een rustpauze onder de bomen, waarbij Fred, Michèle en ik de omgeving nog wat verkenden en daarbij een boom vol zwammen en enkele vissende pelikanen aantroffen, bereikten we uiteindelijk de plek waar het mysterieuze huis zou moeten staan, als het een huis was. Daar bleek dat het om een combinatie van een lichtere kliprand met daarboven een grote boom ging, die op de oude foto het idee gaven van een muur met daarboven een dak. Weer een mysterie opgelost! De enige ruïne, die we er aantroffen, was die van de oude boom, die inmiddels overleden is.
Via de rooi liepen we vervolgens terug naar de trail van Uniek Curaçao. Die vervolgden we richting Vaersenbaai, waarbij we nog een oud zijpad uitprobeerden, dat echter na korte tijd weer op de trail uitkwam. Op het fort boven Vaersenbaai was het daarna goed rusten met uitzicht op het mooie strand van Kokomo Beach, zoals het strand van Vaersenbaai tegenwoordig genoemd wordt.
De gelopen track (blauw) deels via het pad van Uniek Curaçao deels door de mondi
Dirk, Fred en Michèle op het "schorpioenenfort"; onderdeel van het fort van Vaersenbaai
Dirk, Hetty en François kijken wat de anderen aan het doen zijn
Blad van de wilde Hibiscus; ijzergebrek?
Hetty, François en Fred op het pad van Uniek Curaçao
Besjes van de Watakeli; niet bijzonder smakelijk
De hele groep, behalve de fotograaf, bij de splitsing in het pad
Van deze scherpe doornen hadden we deze keer niet zo heel veel last
Zicht op de saliña vanaf de wandelroute
We verlaten het pad en gaan onder leiding van Michèle naar het bovenfort
Discussie bij de fortmuur over metselwerk; was dit een schietgat of niet?
Kokolishi di kalakuna; dit slakje zie je bij honderden; ze zitten overal op
Deze slakjes zie je veel minder; de "toeterschelp", waarschijnlijk Drymaeus Elongatus
Nogmaals de toeterschelp; we dachten dat het zijn antennes waren, maar het zijn takjes
Een van onze tegenstanders tijdens het wandelen, de wabi, in bloei; wel mooi
Bloem van de Wabi
Michèle en Fred gaan het kanon aan een nader onderzoek onderwerpen
Fundament van het huisje op het fort; met restanten van dakpannen
De achtermuur van het fort
Fred naast de mooie rechte muur
Hetty rust even uit op het bastion
Michèle
Op de terugweg lijkt de mondi af en toe op een park; we lopen onder een afdak van de bomen
Grote stenen; de rechter ligt op een aantal kleine stenen; hoe komt hij daar?
Holle Bolle Gijs; papier hier! Hij kan zo naar de Efteling
In het "park" staan veel Manzaliña bomen
Elfenbankjes op de stam
Nog zo'n fraaie boom; ze hebben hier de ruimte en die nemen ze ook
Mooie knoest in de bast
Even rusten onder de bomen
Deze boom staat vlak bij de rotswand en is dood
en hij zit vol met zwammen
Onderkant van zo'n zwam
en dit is de bovenkant van zo'n zwam
Beneden twee Pelikanen
Eentje is er voortdurend op jacht; duikvlucht (montage van 3 foto's)
Bolcactussen op de rots
Zelfs op de schuine wand groeit een kleine bolcactus
Uitzicht vanaf het spookhuis richting Boca Sami
Dit was het dak van het spookhuis; de boom is inmiddels dood
Via de rooi zijn we weer terug bij het pad van Uniek Curaçao; even rust
Fred vindt langs het pad een Indianenwerktuig; een scherp geslepen deel van een Karkoschelp
Terug op het Fort bij Vaersenbaai
Links van François en Dirk nog een fraai stuk fortmuur
Beneden het strand van Vaersenbaai
