Op donderdag 8 januari 2015 gingen we op pad om Roi Salga te onderzoeken. Een deel van die rooi loopt parallel aan het hek van het Christoffelpark en kruist dan het hek. Dus deze tocht was een uitstekende gelegenheid om de conditie van het hek in dat gedeelte vast te stellen. Om die reden kregen we dan ook medewerking van het management van het Christoffelpark. Een van de rangers, Wotty, bracht ons naar een punt dicht bij, maar buiten het meest Noordelijke deel van het hek van het park en hij beloofde ons aan het eind van de tocht weer op te pikken
We hadden twee gasten bij ons op deze tocht. De eerste, een vriend van Carel, Tommy Wieringa, schrijver van een aantal romans; de tweede, Gabriel Wernet (Pipel), die al eerder met ons mee was geweest. Even na acht uur vertrokken we zonder Pipel, omdat het niet zeker was of hij zou komen. Nadat we waren afgezet kregen we een telefoontje van Pipel, dat hij onderweg was en rechtstreeks naar het punt zou komen, waar we waren afgezet.
Na zijn aankomst begonnen we aan onze tocht in de richting van Roi Salga. We gingen de rooi in en volgden de rooi in de richting van het hek van het park. Dat bleek niet gemakkelijk te zijn, want er was veel Palu di lechi in dit gebied. Die blokkeerde regelmatig ons pad en dan moesten we via een omweg weer verder zien te komen. Onze voortgang was daardoor gering.
We passeerden een stapelmuur, die de grens aangeeft van de vroegere plantage Zorgvliet.
Na enige tijd bereikten we het Noordelijke hek van het Christoffel park; dit hek was in vrij goede conditie behalve daar waar het water uit de rooi de fundering van de palen had ondermijnd.
We besloten op dit punt nog niet het park binnen te gaan maar een andere tak van de rooi te volgen. Die tak loopt buiten het park en we volgden die rooi eerst in Westelijke en later in Zuidelijke richting. Dit deel van de rooi loopt parallel aan het hek, maar buiten het park. We vonden op één plaats water in de rooi. De rooi is voor het grootste deel kurkdroog ondanks het feit dat het behoorlijk heeft geregend in de afgelopen weken. Blijkbaar ligt er een bron in de rooi, die ervoor zorgt dat stroomafwaarts van die bron wel water in de rooi loopt. Op de plek van de bron is er een poel. Stroomopwaarts van die poel is de rooi weer droog, dus ofwel het water stroomt daar ondergronds of er is een bron op die plek.
Vlak nadat de rooi het hek kruist splitst hij zich. Eigenlijk is het geen splitsing, maar komen op dit punt twee takken van de rooi samen. Beide delen van de rooi liggen hier binnen het hek. Eerst volgden we het deel dat net aan de binnenkant van het hek loopt, maar al snel constateerden we dat dit niet de hoofdstroom was. We gingen terug en volgden de andere tak. Ook hier vonden we weer water in de rooi; blijkbaar is ook hier een bron.
We hadden net besloten om de rooi te volgen tot 11 uur, want we hadden afgesproken tussen 12 en 1 uur weer terug te zijn op het beginpunt. Maar onze beslissing werd al snel veranderd door boze bijen.
Fred zag als eerste het bijennest en riep naar de anderen dat we snel terug moesten gaan. Dat deden we uiteraard. Op de terugweg wees Tommy mij nog op een tweede nest in een gat onder in een boom. Waarschijnlijk zijn het bijen uit deze kolonie, de besloten ons op de terugweg te steken. Enkelen van ons werden gestoken zelfs nadat we Baygon hadden gespoten.
We maakten op de terugweg een kleine omweg om een grote berg puin en troep te onderzoeken. We vonden wat artefacten, maar het meeste was van recente datum. Op de heenweg hadden we aan de andere kant van deze puinberg al een po gevonden met de tekst "Made in po land". Het is nu dus duidelijk waar de naam po vandaan komt.
Terug op het beginpunt besloten we met de auto van Pipel met enkele mensen terug te gaan naar de parkeerplaats van het park. Daarvandaan ging Fred terug om de achterblijvers op te pikken, zodat Wotty geen trip meer hoefde te maken.
Onze wandeling (in blauw)
We werden door een ranger naar een plek buiten het park gebracht
Bringamosa, pas op!
Er zijn nog steeds mooie zwammen te vinden in de natuur
Een stapelmuur, grensmuur
Een Drymaeus slak op zijn favoriete boom, de Wayaka
Een po uit Poland (Po land)
Nog een paddestoel
Een zwam op een boomstronk
Mooie Lantana met vruchtjes
Water in de rooi, een bron?
Dit is waarschijnlijk de bron, die het water produceert dat we in de rooi zien
Een indrukwekkende Brasia
Zo'n dikke stam zien we hoogst zelden; deze boom moet erg oud zijn
Een stinkzwam; de vliegen gaan op de lucht af
Nog een stinkzwam en ook deze zit vol vliegen
Tijd voor een pauze aan de zijkant van de rooi
Palu di lechi blokkeert onze route
We gaan het park binnen - uiteraard met toestemming van het park
Een grote Manzaliña 
Ook hier water in de rooi
Een vreemde natuurlijke constructie op de zijwand van de rooi
Waarschijnlijk gebruikt om maishi te stampen; te zwaar om mee te nemen en aan een museum te doneren
Nog een stapelmuur
