Op donderdag 26 januari 2012 stond de wandeling nu eens niet in het teken van de archeologie, maar betrof het een natuurwandeling. Wel met een doel. Er zouden uiterst zeldzame, maar ook uiterst kleine slakjes, voorkomen in het Christoffelpark. Tijdens deze tocht begeleidden we op verzoek van Gerard van Buurt de bioloog en slakkenspecialist Bart Breure, die voor een onderzoek naar deze slakjes op Curaçao aanwezig was.
We troffen elkaar bij Landhuis Savonet in het Christoffelpark. Bram Breure, Gerard van Buurt en de vaste wandelaars François, Fred, Carel en ik. We maakten eerst kennis met de beheerder van het Christoffelpark, die ons enkele aanwijzingen gaf en zorgde voor toegang tot het deel van het park waar we moesten zijn. Daarna gingen we met twee auto's het park in op weg naar de Seru Gracia.
Ons doel was de Piedra Mulina, een rots tussen de Seru Gracia en de Christoffelberg (zie foto hiernaast). We vertrokken te voet vanaf de Seru Gracia, waarbij het eerste stuk over de steile asfaltweg ging. Maar zodra we een pad zagen langs de helling verlieten we de weg. Langs de weg veel mooie voorbeelden van de Knipformatie, het gesteente waar dit deel van het eiland uit is opgebouwd. Vanwege de vele spleten in dit gesteente is het een goede vestigingsplaats voor allerlei plantjes.Ook groeit de Sabalpalm, die alleen in dit gebied voorkomt, op de helling van de Seru Gracia. Een mooie palm met een mooie gladde stam, waarvan we bovendien veel jonge exemplaren aantreffen.
Het eerste deel van de route was eenvoudig, omdat die over de rotsen ging. Niet dat het overal even veilig was, want naast de rotsen, waar we overheen liepen, was een diepe afgrond en op de rots lagen veel losliggende steentjes. Oppassen dus waar je je voeten neerzette. Daarna werd het moeilijker, want er was geen duidelijk pad meer. In drie groepen knipten we ons een weg door de struiken totdat we weer een pad bereikten dat naar de Piedra Mulina liep. We hebben overigens geen idee hoe deze rots aan zijn naam komt, want er is geen spoor van een molen te zien.
Fred had van vroeger het idee dat hij boven op deze rots heeft gestaan, maar we concluderen dat de rots op onze leeftijd een te grote uitdaging vormt. We blijven dus beneden. Bart, Carel en Dirk nemen even rust en François, Fred en ik besluiten om de rots heen te trekken. En we worden al snel beloond: eerst zien we sporen van een hert in de modder en om de hoek staan we ineens oog in oog met een hert. François en Fred zien het hert als eerste en maken mij met gebaren duidelijk dat ik rustig dichterbij moet komen. Dan zie ik het ook. Voor mij de eerste keer dat ik ons lokale hert, de Bina, ontmoet. Het hert is niet schuw, kijkt belangstellend in onze richting, maar blijft staan totdat we foto's hebben kunnen maken. 
We trekken verder rondom de rots en genieten van alles dat de natuur te bieden heeft. Ik zie op twee plaatsen zelfs varens op de rots. En overal zien we Boombromelia's en de beide orchideeënsoorten, die voorkomen op Curaçao. Bram neemt intussen grondmonsters voor later onderzoek.
Daarna trekken we op verzoek van Bart verder in de richting van de voet van de Christoffelberg. Ook voor dit deel van de route geldt dat we ons een weg moeten knippen door het dichte struikgewas. Als we een plek gevonden hebben voor een korte rustpauze begint Fred met een stokje in de grond te wroeten. Hij vindt al snel een andere kleine slakkensoort, die hij verzamelt in een klein busje.
Als ook de anderen zich bij ons aansluiten gaat ook Bram uitgebreid met zijn handen graven in de grond. Fred en ik gaan wat verder de helling op en proeven nog wat besjes onderweg, Die zijn volgens Fred niet giftig, maar ze blijken ook niet erg smakelijk te zijn. François neemt intussen telefonisch contact op met Gerard, die is achtergebleven op de Seru Gracia om daar foto's te maken van de planten. We besluiten de tocht te beëindigen. Als Fred en ik terugkomen op de plek, waar we de anderen hebben achtergelaten, blijkt de plek zodanig veelbelovend, dat Bram intussen een grote plastic zak met een schepje aan het vullen is met grond.
Daarna lopen we via hetzelfde pad terug naar de Seru Gracia.
Dit was een bijzonder mooie natuurwandeling. Prachtige uitzichten en mooie vegetatie langs de route. Voeg daarbij nog de ontmoeting met het hert en deze tocht kan niet meer stuk. Curaçao is mooi als je er oog voor hebt.
De gereden route in het park (rood) en de wandeling rond de Seru Gracia (blauw)
Dezelfde track; deze keer in 3-D; de hoge top rechts is de Christoffelberg
Landhuis Savonet
Op de top van de Seru Gracia parkeren we de auto's
Zicht op landhuis Grote Knip
Terugblik op de weg waarlangs we gekomen zijn
Knipformatie met daarop groen mos
Detail van het groene mos
Vrijwel verticale knipformatie
Hetzelfde gesteente maar nu meer roodgekleurd
Aan de bomen hangend mos
zicht vanaf de wand van de Seru Gracia op de Christoffelberg
Nogmaals Knipformatie
Detail met oranjerood mos
Bloeiende orchideeën
De andere orchideeënsoort bloeit momenteel niet, maar heeft wel fraaie groene blaadjes
Onze gast, Bram Breure
Fred komt naar beneden vanaf een hoger lopende route
Jong orchideeënplantje
De fraaie Sabalpalm, die alleen in dit gebied voorkomt
Buis nr 6; maar waarvoor dient dit?
Bram (links) en Dirk (rechts) flankeren een jonge Sabalpalm
Daar moeten we naartoe, de Piedra Mulina
De boombromelia groeit zelfs op schijfcactussen
Een wand van de Piedra Mulina is bekleed met leem
Op de rotswand groeit zelfs een varen
En bromelia's
En er groeien ook hier orchideeën
Van boven komen meterslange wortels naar beneden
Op een boom groeit mos in verschillende kleuren en soorten
Wat zien we daar? Afdrukken van hertepootjes
En om de hoek staat daar dan ineens een hert
Een minder gelukkig hert
Fred en François (en ik) trekken om de Piedra Mulina heen
Aan de achterkant vind ik ook weer mos en varen op de rots
De naar de Christoffelberg toegekeerde zijde van de Piedra Mulina
Nog een bloeiende orchidee
Weer terug bij de groep; hier staan Bram, François en Dirk
Een boombromelia tussen het mos nu eens niet op een boom, maar op de rots
Is dit een jonge versie van de boombromelia?
Op de grond ook Bromelia's
De besjes zijn eetbaar maar niet bijzonder smakelijk
De bomen zitten vol met orchideeën
Het veldwerk begint. Bram neemt grondmonsters
Mogelijk dat hier het miniscule zeldzame slakje in voorkomt
Zelf worden we gadegeslagen door deze hagedis
Er komt geen eind aan de orchideeën en ze zien er gezond uit
Zicht op de Seru Gracia
Mooie, maar blijkbaar uiterst giftige besjes
Nogmaals een Sabalpalm
De Christoffelberg met links op de flank de Piedra Mulina
Het uitzicht is prachtig
Maar de tocht niet helemaal zonder risico's; veel losse steentjes dicht langs de afgrond
De Piedra Mulina met daarachter de Christoffelberg vanaf de Seru Gracia
