Tijdens ons vorige bezoek aan Hofi Mango begonnen we aan de beklimming van de Seru Warawara, maar na korte tijd besloten we deze beklimming tot een volgende keer te bewaren. Die volgende keer kwam op donderdag 29 januari 2015. En ook deze keer hadden we weer toestemming van Alex en Lia Ooms om onze auto's binnen het hofi te parkeren. De groep was klein deze keer, Eddy, Carel, François en ik en één gast, Chris Winkel.
Alex ging ons voor om ons de weg te wijzen naar de eerste top van de Seru Warawara; voor ons 'a walk in the park', want er was een goed begaanbaar pad. We hoefden dus niet onder vegetatie door te kruipen of ons een weg erdoorheen te knippen.
Al snel kwamen we een eerste stapelmuur tegen. De Werbata kaart toont op deze plek een groene lijn. Meestal betekent dat een hek of andere afscheiding gemaakt met natuurlijke (groene) middelen, maar net als nu vinden we soms op een dergelijke plek ook gewoon een stapelmuur.
Op de eerste top (71,8 meter hoog) namen we een eerste rustpauze. In die pauze ging ik op zoek naar een Kadaster meetpunt. En inderdaad is er een Kadaster meetpunt geweest op deze top, maar ik kon alleen wat afgebroken restanten vinden. Nergens kon ik het fundament vinden, dus het is niet duidelijk waar precies het meetpunt heeft gestaan.
Na de pauze ging Alex terug naar beneden en wij gingen verder in de richting van de tweede top. Ook hier kwamen we weer enkele stapelmuren tegen voordat we de top bereikten. Op deze top namen we een tweede rustpauze. Carel had een kokosnoot meegebracht, die hij voor ons opende en schoonmaakte. Maar een hele kokosnoot bleek erg veel voor ons vijven te zijn. Het kauwen van kokos is een vermoeiende bezigheid.
Ik heb ook op deze top, die iets hoger is dan de vorige, weer gezocht naar een Kadaster meetpunt, maar heb er geen kunnen vinden..
We vervolgden onze weg door een rooi. Na enige tijd kwamen we aan bij een open veld, dat we besloten over te steken om min of meer in een rechte lijn naar de weg te gaan. Dicht bij de weg vonden we nog een grote en diepe put met vlak ernaast een grote motor, die waarschijnlijk is gebruikt om het water op te pompen.
Na aankomst bij de weg, waarbij het laatste stuk nog vrij moeilijk ging, staken we de weg over om bij de snack aan de overkant een biertje te pakken. Daarna liepen we via de weg terug naar het hofi.
Onze track vanaf de suikermolen over de Seru Warawara
Zicht vanaf een subtop van de Seru Warawara op de Christoffelberg
Er is veel uit te leggen
De eerste stapelmuur; op de Werbata-kaart aangegeven als een groene muur
Nogmaals uitzicht op de Christoffelberg
Mooie bloemen langs de route
Bloemen van de Watapana shimaron
Yerba di pataka
Indigo op de eerste top van de Seru Warawara
Restanten van een Kadaster meetpunt
Yerba di glas
Lòki-lòki vindt het al erg droog worden
Nog een stapelmuur
Deze leguaan bleef muisstil liggen, zelfs toen ik heel dichtbij kwam
Orkidia
Zwammen onder aan een boomstam
Gelaagd gesteente
Bloem van de Orkidia
Carel maakt een kokosnoot voor ons schoon
Op de tweede top van de Seru Warawara
Hier komt de naam van de Karpata van
Vreemd object in de dam
Grote en diepe put
met een pompmotor
Er staat nog water onder in de put
Chris bestudeert de pompmotor
Blijkbaar in gebruik genomen in 1955
Typeplaatje van de pompmotor
