De Seru Kommandant (Berg van de commandant) is een 130 meter hoge berg tussen de baaien van Lagun en St. Crus. Als zodanig een goede plaats voor een uitkijkpost waarvandaan een belangrijk deel van de kust, waar ook diverse forten liggen, in de gaten kan worden gehouden. Voor ons een uitdaging om de restanten te vinden van een dergelijke uitkijkpost en natuurlijk ook een uitdaging om deze top te bedwingen. We verzamelden ons daarom op 21 februari 2013 om 8:15u bij de baai van Lagun, waar we onze auto's parkeerden.
Het eerste gedeelte van de tocht was eenvoudig. Er loopt een pad vanaf de baai in de richting van de berg. Dit pad sluit aan op een pad aangelegd en onderhouden door Aqualectra. Via dit pad bereikten we gemakkelijk de bergrug. Maar daar hield het gemakkelijke deel van de tocht op. We moesten ons een weg banen door flinke velden met Infrou's (schijfcactussen). Gelukkig loopt er een stapelmuur over de bergrug naar de top, die we konden gebruiken als pad. Helaas was die stapelmuur regelmatig overwoekerd, waardoor we ons met veel moeite een doorgang moesten bevechten door de dichte vegetatie naast de stapelmuur. De moeizame tocht werd goedgemaakt door fraaie planten, mooie mosjes en mooie vergezichten.
We bereikten allemaal de top zonder veel schade. Vanaf de top hadden we een goed uitzicht op de bergen in het Noordoosten, de lagune van St. Crus in het Zuiden en het dorp van Lagun in het Noordwesten. Het zicht op de baai van St. Crus werd geblokkeerd door de begroeiing; als die minder zou zijn geweest was ook de baai goed te overzien.
Maar geen sporen van een observatiepost. Wel vonden we een meetpunt van Kadaster met daarop een expliciete waarschuwing dat verwijderen van het meetpunt gestraft zou worden met kastijding. Het meetpunt hebben we dus maar laten liggen. Fred durfde het wel aan om erop te gaan zitten bij gebrek aan een pilaar. De anderen vonden zitplaatsen in de directe omgeving. Een goede plek om een appeltje te eten en te genieten van gekookte groene pinda's.
Omdat de trip naar de top behoorlijk meer tijd in beslag had genomen dan we gepland hadden gingen we op zoek naar een snellere weg terug. We besloten om af te dalen naar de baai van St. Crus in de hoop dat we langs de kust een goed onderhouden pad zouden aantreffen richting Lagun.
De weg naar beneden was niet zonder gevaar. De helling was vrij steil en de ondergrond lang niet overal stabiel. Verschillende deelnemers gleden dan ook uit en kwamen daarbij in onzachte aanraking met de Infrou. Gelukkig niet met de Bringamosa, die ook overvloedig aanwezig was.
Op weg naar beneden vonden we een scherf van een kelderfles. We waren dus duidelijk niet de eersten op deze helling. Dit zou kunnen betekenen dat er geen observatiepost op de top was, maar dat de uitkijk elke dag naar boven liep.
We vonden uiteindelijk wel het pad langs de kust, maar het was niet goed onderhouden. Ik maakte een kleine omweg naar een tweetal meetpunten (Kadaster VH 285 en een vreemd meetpunt met nummer 180), die de anderen tijdens een eerdere tocht hadden gevonden. Carel wachtte op me en al snel vonden we weer aansluiting bij de anderen.
Nadat we nog een ander Kadaster meetpunt (met onleesbaar nummer) hadden gevonden, hield het pad langs de kust helemaal op. Daar splitsen we ons. François en Fred gingen verder naar binnen in de hoop weer op het pad van de ochtend te komen. De overigen gingen verder langs de kust. Maar deze groep liep al snel vast. Carel en ik besloten om terug te gaan naar enkele autowrakken, die we eerder gezien hadden. Volgens de GPS met daarin de Kadasterkaart van 1993 zou daar mogelijk een pad zijn dat aansloot op het pad dat we 's morgens hadden genomen. Eddy en Hetty besloten blijkbaar om toch te proberen langs de kust verder te gaan, of ze hebben niet begrepen wat Carel en ik gingen doen. Carel en ik vonden inderdaad bij de wrakken een aansluitend pad, dat ons na enige tijd bij de auto's bracht, waar Fred en François al op ons zaten te wachten. Na nog enige tijd kwamen ook Eddy en Hetty aan. Inmiddels was het al half twee geworden. Een lange en inspannende tocht..
De gelopen track in blauw
Het strand en de baai van Lagun
Ons doel de top van de Seru Kommandant
Het einde van het gemakkelijk deel; een eerste rustplek
Een vreemde kleine plant groeit tussen de stenen
Orchideeën (geen bloemen) en Baardmos groeien in een zuilcactus
Een veld Bodembromelias, meer dan kniediep zoals we mochten ervaren
Mooi mos op de rots
De stapelmuur is niet altijd vrij van begroeiing
Mooie vergezichten
Een van de vele zuilcactussen langs de muur
Soms is de klim best steil
Ingang van de baai van St. Crus
We zijn er nog niet; de top
Interesante rotsformaties
Veel schijfcactussen op de stapelmuur
Carel blijft achter om foto's te maken
De baai van Lagun met aan weerszijden appartementen
We zijn er bijna
Beginnend Baardmos
Hoe komen we hier verder?
Een kleine slak op een oude cactus
Verschillende soorten mos op dezelfde cactus
De schijfcactus heeft niet alleen stekels
Scherf van een aardewerk kruik
De lagune van St. Crus
Het Kadaster meetpunt 1304 met een duidelijke waarschuwing
Het meetpunt geeft de top aan van de Seru Kommandant
Tijd voor een pauze
Hetty
Een erg kleine paddestoel op een boom
Deel van een kelderfles; we zijn niet de eersten hier
Nog een plekje om te pauzeren; François zit gevaarlijk dicht bij een Bringamosa
Mos op een boom
Fred maakt een foto
Een vreemde schijfcactus; beter om niet aan te raken; de fijne stekels zijn het ergst
De kust; uitzicht op de baai van St. Crus over een veld Bodembromelia's
Een bloeiende Bromelia
Twee meetpunten
Dit is een vreemd meetpunt met het nummer 180
Dit is een standaard Kadaster meetpunt; VH 285
Nog een Kadaster meetpunt; onleesbaar nummer
Fred en Hetty bekijken het meetpunt
Een wrak van een oude auto in de bosjes