Vorige week waren we niet in staat om de gehele Zuidwestelijke rostwand van de Seru Largu op de vroegere plantage Rif St. Marie, nu deel van Coral Estate, langs te lopen. Dus op donderdag 20 maart ging een kleine groep van de Archeologische speurneuzen weer op pad om een tweede bezoek aan deze rotswand te brengen. Karel Aster was onze gast tijdens deze tocht. Het is een beetje verwarrend met twee mensen in de groep met een naam, die hetzelfde klinkt, dus we bedachten diverse alternatieve namen, maar geen van die namen sloeg werkelijk aan.
We parkeerden de meeste van onze auto's weer op het parkeerterrein bij de ingang van Coral Estate en daarvandaan gingen we met twee auto's naar de parkeerplaats dicht bij de Seru Largu.
Omdat Karel (Aster) er de vorige keer niet bij was, besloten we eerst langs de waterput te lopen, die we de vorige keer ontdekt hadden. Daarvandaan liepen we in een min of meer rechte lijn naar het punt langs de rotswand, waar we de vorige keer waren gebleven. Fred had de vorige keer daar een waypoint genomen, waardoor we de aanwijzingen van zijn GPS konden volgen. En, eerlijk gezegd, zou het veel moeilijker zijn geweest om dat punt terug te vinden zonder GPS. Op een gegeven moment kwamen we aan bij wat de rotswand leek te zijn. Maar dat bleek een groot afgebroken rotsblok te zijn met daarachter een doolhof van gevallen rotsblokken. De GPS gaf echter duidelijk aan dat we er nog niet waren. Wederom is gebleken dat een GPS bijzonder waardevol is voor dit soort tochten.
We pauzeerden op dezelfde plek als de vorige keer en weer hoorden we de Kinikini, een kleine valkensoort. De vogel zat in een boom bovenop de rotswand. Aan de voet van die rotswand onder die boom lag een dode Kinikini. Die lag er de vorige keer ook al. Is de andere vogel aan het rouwen, of zit hij toevallig op deze plek in de boom?
We vervolgden onze tocht langs de rotswand. Carel (de Haseth) ontdekte een grote abri (open grot) waar we een pauze namen. In het plafond van deze abri zagen we enkele plekken met een rode kleurstof van een vergelijkbare tint als waarmee indianentekeningen op andere plaatsen zijn gemaakt. Karel (Aster) meende structuur hierin te zien. Maar een vergelijkbare plek elders op het plafond zag er in mijn ogen uit als een vorm van korstmos.
Verder op onze route kwamen we op een plaats waar een gigantisch rotsblok van de wand is afgebroken en terecht is gekomen op een ander, rechtopstaand, rotsblok. Daardoor is een soort grote brug gevormd. Er zit druipsteen op beide rotsen als indicatie dat dit afbreken al geruime tijd geleden heeft plaatsgevonden. Maar nogmaals is aangetoond, dat je hier beter niet kunt zijn tijdens een aardbeving.
Ongeveer halverwege ons startpunt en de meest Westelijke hoek van de Seru Largu zag ik een aanvaardbare route naar boven. Fred, Karel (Aster) en ik besloten om die route te proberen terwijl de anderen lager langs de rotswand verder gingen. We waren redelijk gemakkelijk in staat om de top te bereiken. De top van de Seru Largu is vlak en de vegetatie is vrij open, waarschijnlijk vanwege de wind. We liepen verder naar de hoek en zagen duidelijk waarom zoveel stukken van de rotswand zijn afgebroken. Er zitten grote spleten in de top. In feite zit de meest Westelijke hoek van de berg slechts losjes vast aan de rest. De spleet was zo breed, dat we er niet overheen konden en verder het binnenland in moesten om een plek te vinden, waar de spleet zo smal was dat we er wel overheen konden springen.
We hadden een mooi uitzicht op de saliña, de V-vormige dam langs de Zuidelijke zijde van de saliña en aan de overkant van de saliña de ruïne van het landhuis Rif. St. Marie.
We daalden weer af en troffen de anderen op onze weg naar de saliña; daarvandaan gingen we terug naar waar we de auto's hadden geparkeerd. Het was een pittige tocht met veel stekels van de Infrou (schijfcactus). Bovendien voelden we onze dijen, omdat we onze voeten hoog moesten optillen om over de droge Indigoplanten heen te stappen. Een goede oefening!
In blauw de track van vandaag; in rood die van vorige week
De vierkante put
De houten toren, die de windmolen in de top had
Een zwam aan de boom
Dezelfde zwam van beneden gezien
Indiaan Carel de Haseth in in zijn grot
Palu di sia blanku (Zadelboom)
De steile rotswand is donker verkleurd door mos van het langsstromende water
De waterdruppels zijn nog zichtbaar in versteende vorm
Boom bovenop de rotswand
Fred zoekt het hogerop voor zijn appelpauze
Carel vergezelt hem
Dit is wat ze zagen, een kleine valk (Kinikini)
Frisgroene bladeren zelfs in deze droge periode
Een van de vele smalle openingen waar we doorheen moesten
Het is Carel gelukt om heelhuids door deze opening te komen
Een gigantisch rotsblok is naar beneden gevallen bovenop een ander rotsblok
Van de druipsteen kunnen we afleiden dat dit al enige tijd geleden is gebeurd
Een grote open grot
Rode kleurstof op het plafond; indianentekening of natuurlijke oorzaak
Nog een rode plek; volgens mij heeft dit een natuurlijke oorzaak
Tijd voor een pauze
Fred bereikt de top van de rotswand
Karel Aster volgt hem op de voet
Zicht op de V-vormige dam vanaf de top van de Seru Largu
Fred maakt een panorama-foto
Karel en Fred op het meest Westelijke puntje van de Seru Largu
De V-vormige dam op grondniveau
Zicht op de meest westelijke punt van de Seru Largu
De ruine van landhuis Rif St. Marie
Deze rots is vrijwel helemaal ondergraven door het water
En ook hier vinden we de 'zeldzame' Mammillaria mammillaris
Frisgroene planten dicht bij de saliña
