Op donderdag 3 februari 2011 gingen François, Fred, Dirk en ik weer op pad in de Bahada di Daniel. Voor François en Fred de derde keer en voor mij de tweede keer. De vorige keren hebben we namelijk niet kunnen vinden wat we zochten. Jay Haviser heeft hier in het verleden (jaren 70) "pilaren" gezien. Die zouden mogelijk een functie hebben gehad bij het drogen van de huiden van het vee in dit gebied. Ook Theo van der Giessen heeft hier structuren gezien, maar spreekt niet over pilaren; hij heeft het over gestapelde "piramides". Niemand weet echter meer waar precies deze structuren te vinden zouden zijn.
Fred is daarom op zoek gegaan op Google Earth en kwam daar een aantal verdachte puntjes tegen, die op vrij regelmatige afstand van elkaar lagen en dus kunstmatig lijken te zijn. Van een van die punten heeft hij de coördinaten bepaald en in zijn GPS opgeslagen. Daarmee zijn we op pad gegaan.
We troffen elkaar om kwart over acht op de parkeerplaats van het landhuis en trokken vandaar de mondi in. In het verleden is door de eigenaar van het landhuis hier een pad vrijgemaakt en gemarkeerd met witte verf op stenen en bomen. Dat pad is inmiddels vooral vlakbij het landhuis sterk overgroeid. Even verderop maakt het het wandelen wel gemakkelijker, want daar is de begroeiing niet zo dicht.
De natuur staat in bloei en dat maakt het wandelen extra de moeite waard. Het is een mooie en vooral nog ongerepte omgeving.
Aangekomen bij de rand van het bovenste plateau wijst François me eerst de lokatie van het Werbata driehoekspunt 31 dat Fred en hij bij de eerste wandeling hebben gevonden. Helaas lijkt dat driehoekspunt verplaatst te zijn; het is bovendien beschadigd, omdat de tegel met de naamaanduiding is verwijderd. Vlakbij is er een meetpunt van het Kadaster. Zou hier eerst het Werbata driehoekspunt hebben gelegen?
Vanaf het bovenste plateau hebben we een goed uitzicht op het middenplateau waar de pilaren zouden moeten liggen. Vanaf de rand is niets te zien behalve dat het middenplateau dicht begroeid is. Fred en ik bewaren geen goede herinneringen aan het doorzoeken van het middenplateau. Vorige keer hebben we ons een weg proberen te banen door horizontaal groeiende taaie klimplanten met daaronder gemene Infrou's (schijfcactussen). Dat blijkt in eerste instantie mee te vallen, waar we op het middenplateau komen, maar helaas verandert dat verderop en treffen we hier en daar een vergelijkbaar moeilijke begroeiing aan.
Op basis van de GPS-coördinaten in Freds GPS lopen we recht op ons doel af en vinden daar inderdaad een hoop stenen. Die lijken niet zomaar neergegooid te zijn als een stenenvoorraad, want een van de zijkanten is duidelijk recht. Dan kan geen toeval zijn. Waarschijnlijk is dit oorspronkelijk een hoger gestapelde structuur geweest, die in de loop van de tijd is ingestort. Mogelijk dat Jay dit bedoelde toen hij over pilaren sprak. Vooralsnog dopen we deze eerste structuur Jay 1.
Vanaf dat punt gaan we in Noordwestelijke richting op zoek naar de andere punten, die zichtbaar zijn op de afbeelding van Google Earth. Zo vinden we al snel op een onderlinge afstand van 25 meter Jay 2 en Jay 3. Jay 4 blijkt op een kleinere afstand van de derde hoop te liggen. Daar besluiten Dirk en François een rustpauze te nemen; Fred en ik gaan verder op onderzoek uit en vinden nog een vijfde en zesde stenenstructuur (Jay 5 en 6 gedoopt). François sluit zich weer bij ons aan, want Jay 6 blijkt ook weer een duidelijk rechte zijkant te hebben. Bovendien ook nog een rechte hoek, zodat hier duidelijk sprake is van een oorspronkelijk rechthoekige of vierkante structuur, die is ingestort. Nadat Fred geprobeerd heeft een foto te maken van die rechte hoek door onder een overhangende wabi te kruipen, besluiten we terug te gaan, omdat we ook nog een structuur voorbij de eerste hoop willen onderzoeken. Die wijkt namelijk af op Google Earth en is mogelijk een ruïne van een huis of iets dergelijks.
Op de terugweg vinden we nog een extra stapel midden tussen de tweede en derde stapel en die krijgt als roepnaam Jay 2,5 mee.
Voorbij de eerste hoop vinden op ca 50 meter afstand een grote hoop stenen zonder duidelijke structuur. Er liggen wel kleinere stenen tussen de grote als aanduiding dat er gestapeld is, waarbij de tussenruimtes zijn opgevuld. In de omgeving vinden we verder niets dat wijst op de afwijkende vorm op Google Earth.
Na een bij tijd en wijle moeizame terugtocht komen we om kwart over een weer bij het landhuis aan, waar we bij de duikschool van Trunkdivers nog even een pauze nemen.
Google Earth toont de mogelijke locatie
De track, die we gelopen hebben vanaf het landhuis
Detail van de track rondom de "pilaren"
Wandelen door de bloeiende natuur
Ook al wordt het beschouwd als onkruid - het is mooi
Sommige bomen dragen besjes
De grensmuur van plantage Daniel op de heenweg
We komen bij een vrij diepe rooi
We steken de rooi over
De rooi is dicht begroeid
Het Werbata driehoekspunt - verplaatst
en vernield; de naamplaat is eruit gehaald
Kadaster meetpunt - wellicht stond Werbata in de weg
Fred zit op de rand van het bovenste plateau
Dirk geniet van het uitzicht vanaf de rand
Bij het afdalen naar het middenplateau hebben we dit uitzicht
De eerste "pilaar" is gevonden; Fred neemt de positie op
De wandelploeg op Jay 1; François ontbreekt omdat hij de foto maakt
Na het maken van de foto kan François ook even rusten op Jay 1
Ongeveer 25 meter verderop vindt Dirk de tweede pilaar - Jay 2
en weer 25 meter verder ligt Jay 3; Fred neemt de positie op
François bekijkt 3 duidelijk gestapelde stenen
Deze 3 stenen zijn duidelijk gestapeld; mensenwerk!
We rusten even bij de 4e gestapelde stenenhoop - Jay 4
Fred en ik gaan op zoek naar Jay 5 en treffen deze grote Bringamosa
We vinden inderdaad nog een hoop - Jay 5
We besluiten nog verder te zoeken en vinden Jay 6
François komt erbij en maakt een foto
Een duidelijke rechte zijwand; niet zomaar een hoop stenen
François en Fred overleggen of we verder zullen gaan of niet
Fred kruipt onder de Wabi en probeert een foto te maken van de hoek
We lopen terug en komen onderweg nog een hoop tegen - Jay 2,5
Voorbij de eerste hoop zoeken en vinden we Jay nul - helaas geen ruïne
Bij het zoeken rondom Jay nul vind ik deze kleine vlinder
Op de terugweg - we klimmen weer naar het bovenste terras
De grensmuur van Daniel op de terugweg
John maakt een macro-opname - foto Fred
en dit is wat John fotografeerde - een mosplek op het hout
en ook nog een dubbele
