Na de door Amigu di Tera georganiseerde wandeling om het gebied te bekijken, waarvoor een aanpassing van het Eilandelijk Ontwikkelings Plan (EOP) wordt gevraagd door de ontwikkelaar, heb ik vandaag met mijn duikbuddy Rob een kijk genomen onder water. Daar ligt het rif, dat de dupe kan worden van de beoogde ontwikkelingen.

Het bedreigde gedeelte begint aan de Westkant van de baai van Jan Thiel. Daar bevindt zich nu nog een rotskust, waardoor het rif gevrijwaard is van zand. Als er ontwikkeld gaat worden tot aan het water, of als de strook langs het water wordt ontwikkeld tot een zandstrand, dan komen er grote hoeveelheden bouwafval of zand op het rif terecht.

Wat er gebeurt als zand op het koraal terecht komt is goed zichtbaar op het gedeelte vóór de baai van Jan Thiel. Hier is aanzienlijk minder koraal te vinden en er zijn minder sponzen. Dat verandert als je verder richting het Oosten gaat. Dan bereik je weer een kustgedeelte dat nog niet is ontwikkeld; onder water is dat goed herkenbaar omdat de koraaldichtheid weer hoog wordt. Om dezelfde reden hebben Bonaire en Curacao mooiere riffen dan Aruba. Aruba is bekend om zijn zandstranden; prachtig boven water, maar het gevolg is dat er aanzienlijk minder koraal voorkomt langs de kust.

Tijdens de duik vandaag hebben we kunnen vaststellen dat het rif nog goed gezond is op het gedeelte ten Westen van de baai. Reeds op de meest Westelijke punt van de baai komen in het ondiepe gedeelte mooi ontwikkelde Elkhorn koralen voor. Ook staat er mooi Blade Fire koraal. Iets dieper is er ook Staghorn koraal te vinden. Staghorn koraal komt vrijwel nergens meer voor langs de kust van Curacao. Het diepere rif is mooi dicht begroeid met hard en zacht koraal en sponzen. Je waant je in een mooi begroeide tuin. Zeker een rif dat de moeite waard is om te behouden.