Op woensdag 9 februari 2011 gingen mijn duik buddy Rob en ik duiken bij Marie Pampoen. Dit is een duikstek, die een hoop te bieden heeft. Je kunt hier ondiep duiken en genieten van het zachte en harde koraal, of je kunt diep duiken en de Car Pile, een verzameling autowrakken uit de vijftiger jaren, bezoeken.  Normaal combineren we deze twee zaken in één duik. Op de heenweg bezoeken we de Car Pile en we gaan ondiep terug. Maar op deze manier missen we steeds het wrak van het grote ponton dat aan het eind van de Car Pile ligt. Onze duikcomputers geven aan dat we niet zo lang zo diep kunnen blijven, omdat we feitelijk te snel op te grote diepte zijn gaan zwemmen. Dus voor deze duik namen we ons voor om het ponton te bezoeken. En dat was zeker het bezoek waard!

Op de heenweg bleven we op 15 - 18 meter gedurende de eerste 15 minuten van de duik. We hadden een iets hoger tempo dan normaal om op tijd bij het ponton aan te komen. Toen we het ponton zagen gingen we dieper en begon ik er foto's van te maken. Er zijn veel grote buissponzen op het bovenste deel van het ponton, zoals in de foto is te zien. Er was ook een grote groene murene verstopt in het wrak, maar voordat ik een foto kon nemen ging hij nog dieper het wrak in. Ik zwom vervolgens langs de verste kant van het  ponton naar beneden. Beneden zag ik nog iets dieper een autowrak met op de bumper een mooie Oranje Olifantsoor spons. Om de foto te maken moest ik dus nog iets dieper gaan. Dat was tevens het diepste punt van mijn duik op 34,5 meter. Op dat moment was mijn bodemtijd opgebruikt en ging ik in deco. Daar maakte ik me verder geen zorgen over, want op de terugweg was er meer dan voldoende tijd om de noodzakelijke decompressie stop te maken.

Het was een bijzonder mooie duik en het ponton is zeker een bezoek waard. Dus als je in de buurt bent en iets speciaals wilt doen, zwem dan de car pile eens voorbij en bezoek het wrak van het ponton.