Zaterdag 15 augustus zouden we eerst gaan duiken bij Playa Canoa, maar, terwijl we daar waren, werd de reeds enkele dagen vermiste militair gevonden. Na wat ondersteuning geboden te hebben, zijn we uiteindelijk vertrokken naar een andere duikstek, Jan Thiel Lighthouse. Dat werd een duik, die we nog lang zullen onthouden.
Na de gebruikelijke verkenning, waarbij we naar beneden zijn gelopen tot bijna bij het punt waar we het water in moeten, zijn we weer teruggelopen naar de auto's. Op de terugweg werden we aangesproken door enkele personen, die vroegen of je hier kon duiken. We hebben ze uitgenodigd om met ons het water in te gaan; daarna konden ze op eigen houtje hun duik maken.
Spulltjes optuigen en weer met volle bepakking naar beneden. We waren met de 2 gasten erbij met 7 duikers. Het te water gaan ging relatief eenvoudig. Je kunt je goed vasthouden aan de rotsen en, hoewel het erg glad is onder water en regelmatig wat hogere golven je het leven zuur maken, kwamen we allemaal veilig in het water. Vinnen aan en de duik begon. Al direct bij het afdalen in de baai, zag ik een mooie Barracuda. Ook zag en merkte ik dat er een benedenwaartse stroming stond. Buiten de baai vertrokken we tegen de stroming in naar het Oosten, richting Lost Anchor. De stroming was behoorlijk sterk, maar rustig zwemmend, kwamen we toch vooruit. 
Op een gegeven moment draaide de stroming om, dus Karel gaf direct het signaal om af te remmen. Achteruit zwemmend dreven we nog een eindje met de stroming mee, waarna we aan de terugweg begonnen, weer tegen de stroming in. Na, wat een lange tijd leek, bereikten we het punt waar de stroming weer omdraaide en konden we relaxt meedrijven. Dat ging zo snel dat we al weer heel snel bij de baai aankwamen. Om de duik nog wat te rekken gingen we nog wat verder. Een prachtige omgeving met veel zacht koraal en waaiende Sea Fans. Aan het oppervlak kon je duidelijk de golven zien, die tegen de kant aan sloegen. We kwamen ook nog een grote formatie Pillar Koraal tegen. Ik heb nog nooit zo'n grote hoeveelheid bijeen gezien; wel was een deel beschadigd, waarschijnlijk door orkaan Omar vorig jaar.
Daarna begonnen we aan de terugweg. En toen werd het moeilijk! We kwamen maar nauwelijks vooruit tegen de sterke stroming. Na een tijdje ging ik aan het oppervlak kijken, maar we waren nog een behoorlijk eind van de hoek vandaan. Weer verder onder water. Toen ik een volgende keer aan het oppervlak ging kijken waren we wel dichter bij de hoek, maar zeker nog niet in de baai. Tot overmaat van ramp kreeg ik kramp in mijn linkerkuit. De zwemvin pakken en de kuitspier strekken leverde wat verlichting op, maar het gevolg was dat ik weer verder weg dreef. Karel signaleerde me om weer onder water te gaan en daar zijn Karel, Ruud en ik weer begonnen aan het gevecht tegen de stroming. Karel duwend aan mijn rechterarm (daar kon ik geen stenen mee vastpakken vanwege de camera) en ikzelf elke steen grijpend met mijn linkerhand om zo vooruit te komen. Af en toe uitrusten hangend aan een stuk dood koraal. Het is absurd dat we in die situatie toch nog proberen het koraal te ontzien, maar dat ik blijkbaar goed ingeprent. Met de nodige moeite hebben Ruud, Karel en ik de kant bereikt. Zoals Karel het later noemde "een duik to the max". We moesten inderdaad alles geven om weer in de baai te komen. 
We gingen er van uit dat Alex met Paul al op de kant waren, maar voor de zekerheid stuurde Karel Ruud vooruit om dat te checken bij de auto's. Door miscommunicatie dachten we dat Alex inderdaad bij de auto was en gingen ook Karel en ik naar boven. Daar bleken noch Alex en Paul, noch de twee Nederlandse duikers te zijn. Op de weg naar boven hadden we wel al een duiker gezien op de punt. Daar kun je ook het water uit en dat was blijkbaar gelukt. Karel en ik hebben snel onze sets afgedaan en zijn weer naar beneden gegaan en daar bleken gelukkig ook de andere duikers weer in de baai aan land gekomen te zijn. Je kon namelijk bij de punt niet verder naar boven klimmen en dus moesten ze, na wat uitgerust te zijn, weer het water in voor het laatste stukje richting baai.
Een prachtige duikstek, maar ook een duik, die we niet snel zullen vergeten. Twee geleerde lessen: check je communicatie om misverstanden te voorkomen en onderschat nooit de kracht van de stroming.
