Toen Karel voorstelde om zondag naar Vrijgezellenbaai te gaan, was ik direct van de partij. Dat was een van de weinige duikstekken, die van de kant zijn te bereiken, waar ik nog niet had gedoken. Wel bij Pestbaai, die dichtbij ligt, maar ook dat was jaren geleden. Ik heb altijd gedacht dat Pestbaai en Vrijgezellenbaai dezelfde duikstekken zijn, maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Vrijgezellenbaai ligt nog dichter bij Bullenbaai dan Pestbaai. Als je deze plek niet kent, zul je hem niet eenvoudig vinden.
Nadat we op de parkeerplaats onze auto hadden neergezet en iedereen was aangekomen, zijn we eerst de plek gaan verkennen. Dat betekent de weg oversteken, een smal paadje aan de overkant opzoeken, daar over de oliepijpleiding klimmen en dan over het smalle paadje naar de kust lopen. Dat is het gemakkelijkste gedeelte! Bij de kust aangekomen blijkt wat de werkelijke moeilijkheidsgraad is. Het strandje ligt ca 7 meter lager dan waar het pad uitkomt en de enige toegang is een steile helling.
Karel geeft boven de briefing en daarna gaan we terug naar de parkeerplaats om onze duikspullen aan te doen. De afdaling blijkt inderdaad niet eenvoudig. De fotocamera heb ik op twee plaatsen aan mijn vest bevestigd, zodat ik mijn handen vrij heb. Het begin en het einde zijn het moeilijkst. Daar moet je een grote afstap maken. De camera blijkt daarbij niet handig te zijn, want die dreigt iedere keer tegen de rotsen aan te komen als ik naar voren buig. Maar uiteindelijk lukt het iedereen om heelhuids beneden te komen. De heren zijn zo galant om voor de beide dames in de groep de duikset naar beneden te brengen. Ik had nog voorgesteld om de twee oudste deelnemers (ik ben de oudste in de groep) naar beneden te dragen, maar dat voorstel werd niet aanvaard.
De duikstek is zeer de moeite waard. De afstand tot de blauwe rand is klein en vandaar gaat het ver de diepte in. De blauwe rand is niet recht, maar heeft een aantal "vingers", die verder naar buiten steken. Vaersenbaai heeft dat ook, maar minder duidelijk. Onderweg kwamen we een kleine schildpad tegen, een Barracuda, een gespikkelde murene en veel vis. Onder een overhang heb ik nog een kleine kreeft gevonden, die daar op zijn kop hing.
Er ligt nog vrij veel zand tussen het koraal van de recente storm Omar. Maar je ziet al verbetering, want op het koraal is al veel zand verdwenen.
Na het beëindigen van de duik was de weg terug naar boven moeizaam. Met name de laatste opstap boven is erg groot en moeilijk te maken zonder hulp.
Al met al weer een niet alledaagse duik onder leiding van Karel, de eigenaar van Trunkdivers. En dat zijn de duiken waar Trunkdivers zich in specialiseert.
Meer foto's van deze duik staan hieronder.
