Avontuurlijk duiken, dat is de ondertitel van de duikschool van Karel, en dat heeft hij vandaag weer volledig waargemaakt.
Het weer op Curaçao was onder de invloed van een Tropical Wave. Op zaterdag waren er al twee windhozen geweest met behoorlijk wat schade. Maar een bijkomend gevolg was dat het volledig windstil was. Windstil betekent kans op een kalme zee en dus een goede gelegenheid om aan de Noordkant te duiken. Op zaterdag was de zee inderdaad zeer vlak. De afspraak om te gaan duiken aan de Noordkant was dan ook snel gemaakt. Het was om 9 uur precies op zondagochtend verzamelen geblazen op de duikschool. Erg vroeg!
In totaal waren er 11 duikers voor deze duik. Een groot deel van de vrienden van de duiksmurf (Ellen de Plaagsmurf, Sam Pieter de Adelsmurf, Alex de barsmurf, Rob de Medicijnsmurf, Karel de Kofferbaksmurf en uiteraard de duiksmurf zelf). Verder waren er enkele gasten en Ellen de stagiaire. Anneke, de vrouw van de Kofferbaksmurf, ging ook mee.
De bestemming was Boca Patrick op het gelijknamige landgoed. Enige probleem zou kunnen zijn dat er veel regen was gevallen in de afgelopen dagen, dus dat het terrein moeilijk toegankelijk zou zijn. Karel had als enige een auto zonder vierwiel-aandrijving. Maar, omdat z'n hond mee ging, wilde hij toch met zijn eigen auto gaan. De overigen stapten over in de auto's met vierwiel-aandrijving. Op naar Boca Patrick.
Het terrein bleek inderdaad moeilijk begaanbaar door de grote plassen op de weg. Op een gegeven moment bereikten we een plas, die zo diep was, dat Karel het verstandiger achtte om zijn auto te laten staan en over te stappen in een van de andere auto's. Dat bleek maar goed ook, want de plassen waren inderdaad behoorlijk diep. Het rijden erdoor was dan ook al een avontuur op zichzelf. Gelukkig bleef niemand vastzitten en bereikten we veilig de duikstek. Helaas bleek daar dat het water veel te ruw was om er verantwoord te duiken.
Dat betekende dus weer terug door de plassen en daarna doorrijden naar Watamula.
Daar aangekomen bleek de zee redelijk rustig, al zei Karel gelijk al dat er waarschijnlijk behoorlijke golven zouden staan op de plek waar we uit het water moesten gaan, Playa Gepi. Dat weerhield ons er niet van om toch maar te gaan duiken.
Nadat we ons allemaal hadden omgekleed ging ik als eerste het water in en vervolgens liet Karel met een touw de fototoestellen van de groep zakken. Daarna sprongen een voor een de andere duikers met een "giant leap" het water in. Het is nog best een behoorlijke sprong en dat doen we zonder de vinnen aan, omdat anders door de klap de hielband waarschijnlijk knapt.
In het water bleek de toegang tot "het gat van Watamula" te riskant en ook de tunnel richting Playa Gepi werd niet verantwoord geacht. We gingen dus direct naar de blauwe rand en vandaar in een redelijk relaxte duik richting Playa Gepi. Er is niet echt veel te zien op deze duik, maar er is wel een volledig afwijkend landschap vergeleken met andere duikstekken. Op ca 30 meter diepte is er ineens een verticale wand in het zand met daaronder weer een zandvlakte. Een best mooi gezicht en op de zandvlakte in de diepte bleken Garden Eels te zijn. Ik heb ze niet gezien, maar Rob wel. Bovenaan de helling werd een rog waargenomen door een deel van de groep, maar toen iedereen gesignaleerd werd om te komen kijken, vertrok de rog voordat de anderen hem konden zien.
Het laatste stuk bleek al wat moeilijker te worden, omdat er veel deining stond. En bij de kant aangekomen bleek het inderdaad behoorlijk ruw geworden te zijn. Dat leidde tot wat valpartijen bij het verlaten van het water, maar er gebeurden gelukkige geen grote ongelukken, al zag mijn hoofdwond (door de golven tegen een tank aan geslagen) er nogal dramatisch uit vanwege het bloed.
Zeker een avontuurlijke duik. Foto's van de duik staan hieronder.
