Na de trip van vorige week, waar ik helaas niet bij kon zijn en waarbij de Seru Gabilan werd beklommen, bleef er nog genoeg te onderzoeken over op het terrein van de vroegere plantage Pannekoek. Eddy wist van wandelingen in het verleden dat hier diverse huisjes moesten staan. We parkeerden de auto's voor het landhuis en gingen op pad.
Al snel kwamen we bij het erf van de persoon, die de speurneuzen de vorige keer een rondleiding over zijn erf had gegeven. Zijn naam was ons ontschoten, dus die werd gevraagd. Ook deze keer weer vertelde hij ronduit; een rijke bron over de historie van dit gebied.
Daarna trokken we aanwijzingen van Eddy en met behulp van de GPS richting de plek, waar een ruïne zou moeten staan bij een Tamarindeboom. De tamarindeboom hebben we niet meer gevonden, die is waarschijnlijk in de droge periode verloren gegaan. Wel stuitten we al snel op kopjes, schoteltjes, een teil en een grote berg flessen en Ponds potjes. Dus behalve dat er flink werd gedronken, werd blijkbaar ook de huid goed verzorgd.
Een van de flesjes, die we vonden, was voor Sloan's Liniment. Dit was een product, oorspronkelijk gemaakt door een Ierse familie Sloan, die in het begin van de 19e eeuw naar Amerika was geëmigreerd. De inhoud van het flesje was een product (volgens Internet) "From a formula reportedly given to him by the Indians (though this is uncertain), Andrew (Sloan) made a strong-smelling brown concoction that was applied to horses' shoulders when they stiffened from the spring ploughing.". Later bleek bij toeval dat dit product ook hielp bij rugklachten bij mensen; vervolgens werd het product dan ook geadverteerd als "good for man and beast". Sloan's Liniment is nog steeds te koop; het is dus onduidelijk uit welke periode dit specifieke flesje dateert. Voor degenen, die meer willen lezen over dit "paardenmiddel" klik op deze link naar Wikipedia.
Vlakbij de berg flessen vonden we de restanten van 3 huisjes, 2 van de bekende Kunuku stijl met schuinstaande muren en vrij klein, en een derde huisje van groter formaat met rechtstaande muren en intern in een aantal afzonderlijke ruimtes verdeeld. Bij een van de huisjes vonden we ook het restant van een oven. In een van de kunuku huisjes bevindt zich een verhoogd vlak platform, dat een opvallend groot deel van het huisje inneemt. Onduidelijk is wat hiervan het doel is geweest. Op een van de zijwanden van dit platform staat de datum 1941. Dat kan de datum zijn van de bouw van dit huisje, maar waarschijnlijk is het de datum van de bouw van dit platform.
Vlakbij de huisjes ligt het wrak van een oude Pontiac (merk op een wieldop).
Na een korte rustpauze gingen we weer terug naar de splitsing in de weg. Daarvandaan ging het naar het NoordOosten. Links van de weg moeten volgens de kadasterkaart van 1962 ook diverse huisjes liggen, maar dat is meer iets voor een volgende keer.
Links van de weg treffen we een uitgegraven Tanki aan, dat nu leeg staat. Er vlakbij vinden we ook nog de restanten van een gepleisterde dam.
De Kadasterkaar geeft voorbij de bocht naar het Noordwesten links en rechts van de weg nog enkele huisjes aan en die vinden we ook allemaal, waarbij de GPS weer eens zijn waarde bewijst. Links van de weg ligt het huisje, dat hiernaast op de foto is te zien. Dit is nog vrij redelijk intact, al blijkt uit een foto van Gerard van Buurt van 10 jaar geleden hoe snel het verval kan zijn. Op die foto is deze buitenmuur nog intact. Ook blijkt uit die foto hoe snel de mondi is dichtgegroeid.
In dit huisje treffen we een Curaçaose Slang aan boven de deur. Die schrikt van ons en probeert weg te vluchten voordat we er een goede foto van hebben kunnen maken. Het blijkt nog best moeilijk te zijn om hem weer te pakken te krijgen, maar uiteindelijk lukt het Carel. Daarna kunnen we rustig foto's maken. Deze slang is absoluut ongevaarlijk en er is dus ook geen reden om er bang voor te zijn.
Na de wandeling gaat het grootste deel van de groep naar Dokerstuin om de verjaardag van Michèle te vieren. Ik kan er vanwege een andere afspraak helaas niet bij zijn en vertrek richting huis.
De gelopen track op de Kadasterkaart van 1993
De gelopen track op een 3D-versie van deze kadasterkaart
Groene energie - een windmolen om het water op te pompen
De speurneuzen gaan op weg
De huisjes op het erf, waar landbouw en veeteelt op kleine schaal wordt bedreven
De eigenaar staat ons (weer) te woord
De eerste sporen van vroegere bewoning
Nog meer sporen - een vuilnishoop met veel flessen; dorstige familie
Big Hill flesje
Big Boy flesje
Flesje van Sloan's Liniment - Good for beast and man
Cubaans drankflesje (foto Fred)
Flesje voor levertraan (foto Fred)
Onderkant van een grote drankfles (minimaal 2 liter)
Het blijkt om Whisky te gaan - Old Smugler
Versteende grote schelp
En daar is het eerste huisje of beter gezegd het restant ervan
Ernaast ligt het restant van een oven
Vlakbij vinden we nog 2 huisjes
De inhoud van deze muur is vrijwel helemaal weggespoeld
De pleisterlaag houdt de buitenste grote vulstenen nog vast
In een van de huisjes vinden we een datum - 1941
In het huisje een verhoogd platform waarvan het doel ons onbekend is
Een van de drie huisjes is groter en heeft rechte buitenmuren
Michèle en François rusten even uit
Aparte witte boom
Detail
Bij de huisjes het wrak van een oude Pontiac
De achterklep
De bumper glanst nog na al die jaren
Zo fraai maken ze de toeter niet meer
Tijd voor een rustpauze - het is warm vandaag
Een leegstaand tanki
Vlakbij de restanten van een dam
Een oliedrum bekleed met specie bij een volgend huis langs de route
Dit huis is nog herkenbaar als zodanig, al heeft ook hier het verval ingezet
Naast het huis een kleine waterbak, die nog vol staat met water
Binnen een fraaie Gekko
En een slang
Carel houdt de slang op zijn hand voor de fotografen
Eddy rust even uit in de voorkamer
Die voorkamer blijkt erg open te zijn
De buitenkant aan de kant van de weg - 10 jaar geleden was dit nog intact
Dikke schuine buitenmuur
Een eenzame bolcactus
Aan de overkant van de weg liggen de resten van nog eens 2 huisjes
Fred fotografeert de meest intacte ruïne
Dit fraaie trapje was de entree
Nog iets verderop langs de weg vinden we dit restant van een huisje
De wandeling zit er bijna op
Tussen de bomen door nog een intact huisje
Het is warm, deze schapen hebben geen zin om te lopen en wachten op de bus
