Uniek Curaçao heeft op het Caracabaai eiland een aantal wandelingen uitgezet. Een daarvan is de route, die naar de top van de Kabrietenberg leidt. Omdat er op de top van deze berg een driehoekspunt van Werbata zou moeten zijn, dat ik bij een eerdere beklimming niet had gezien, ben ik op woensdag 14 juli 2010 nogmaals naar boven gegaan.
Voor degenen, de deze wandeling zelf willen doen, raad ik aan goed op te letten, want de route is niet overal even duidelijk herkenbaar. Uniek Curaçao probeert zo weinig mogelijk de natuur te beïnvloeden en dat betekent dat het pad wel redelijk toegankelijk is, maar niet overal even herkenbaar. Om dat te verduidelijken zitten er her en der witte lintjes in de struiken langs de route geknoopt. Maar je hoeft maar één lintje te missen om van de route af te raken en dan wordt het pad snel veel moeilijker begaanbaar. Dat is ook vaak de beste indicatie dat je van het pad af bent. Ik heb bij beide beklimmingen een GPS bij me gehad en heb die meerdere malen gebruikt om weer op de route terug te komen.
De route is mooi om te doen. Er zijn ook geen bijzondere vaardigheden vereist om deze route veilig te kunnen doen. Wel is goed schoeisel aan te raden en water voor onderweg.
Parkeer de auto bij Baya; daar staat hij vrij veilig. Vandaar loop je eerst via de asfaltweg naar boven (zie het kaartje bij de foto's hieronder) tot je bij het punt komt, waar vroeger een grote olietank heeft gestaan. Die grote open plek is nu helaas illegaal in gebruik als dump. In de hoek het dichtst bij de Kabrietenberg staat een markering op het asfalt, een blauw kruis met pijl, die het begin van het pad naar boven aangeeft.
Boven aangekomen ben ik op zoek gegaan naar het driehoekspunt van Werbata. Ik ben eerst naar het Westen gegaan en daar vond ik een markering (geen driehoekspunt) van het Kadaster met het nummer 4209. Al zoekende langs de rand van de top ging ik uiteindelijk verder naar het Oosten en daar bleek het driehoekspunt te liggen. Als ik direct naar rechts (het Oosten) was gegaan toen ik boven aankwam, dan had ik het sneller gevonden. Op het bovenste gedeelte van het driehoekspunt staat een inscriptie met het nummer en die inscriptie blijkt gemaakt te zijn door kleine slakkenschelpjes in het cement te drukken. Een fraaie en creatieve oplossing. Naar uit een latere toelichting van François van der Hoeven blijkt, is dit geen origineel Werbata driehoekspunt, maar is later, hoogstwaarschijnlijk op het eerder door Werbata gemaakte punt, dit meetpunt opgericht. Zoals François zegt in zijn mail: "Het Werbatapunt op de Kabrietenberg ligt wellicht onder de constructie die je vond, maar die was gemaakt door de CPIM (Curaçaose Petroleum Industrie Maatschappij) of wel de Shell, maar al voor de oorlog. De letters CPIM zijn ook in schelpen uitgevoerd (dat had ik nog niet eerder gezien). Fred en ik vonden een soortgelijk meetpunt aan de ingang van het Spaanse Water tegenover de Barbara Beach. Daar stond geen CPIM op, maar we hadden wel het vermoeden. Nu weten we het zeker!".
Na van het uitzicht genoten te hebben en een appeltje genuttigd te hebben, heb ik de route weer naar beneden gevolgd. Met name dan is het gemakkelijk om van de route af te geraken, zoals de trail laat zien.
De totale wandeling vanaf de auto tot weer bij de auto kostte 1 uur en drie kwartier.
De route van de wandeling
Zicht op de Kabrietenberg vanaf de asfaltweg
Overal langs het lagere deel van de route staan deze bloemen
Vanaf de helling zicht op het Quarantaine gebouw
De andere kant op zicht op het nieuwe Hyatt hotel en Fuik
Oud en nieuw verenigd; fort Beekenburg voor een hotelplatform
Zicht op de Tafelberg vanaf de top
Een markering van het Kadaster, nr 4209
De enige Bromelias, die ik op de helling heb gezien
Het Werbata driehoekspunt nr 10
De inscriptie op de top van het driehoekspunt
De inscriptie is gemaakt met kleine slakkenschelpjes - prachtig!
Bij het driehoekspunt staan nog twee metalen staken in beton
De eerste staak
De tweede staak met op de achtergrond de eerste
De derde met de top is misbruikt als vlaggenmast
De vroegere top van de drie staken
Een mooie dode boom vlak bij de top
Langs de weg nog meer moois
Bolcactussen staan soms met zijn tweeën bij elkaar
Wuivende graspluimen tussen de cactussen
En dit noemen we onkruid
Nog een laatste detail
