Tweede poging om indianensite C-053 te vinden

Enkele weken geleden gingen we op zoek naar de indianensite C-053 in het Christoffelpark dichtbij de Seru Christoffel Chikitu. We hebben toen de site niet gevonden op de plek, die is aangegeven op de kaart van Jay Haviser. Wat we wel vonden was een tweede set indigobakken voor plantage Savonet.
Een week later gingen we op zoek naar een andere indianensite C-052, ook in het Christoffelpark. Ook die site was niet te vinden op de op de kaart aangegeven plaats. 
Op donderdag 30 juli 2015 besloten François, Fred, Eddy, Hetty en ik het nog eens te proberen, dus we togen weer naar het Christoffelpark om C-053 te vinden. Deze keer zouden we zoeken op de plek, die is aangegeven voor die site op de 'Cultuurhistorische waardekaart'. Die kaart is gemaakt om de gebieden aan te geven, die van dusdanig historisch belang zijn, dat er niet ontwikkeld mag worden zonder voorafgaand onderzoek. Ook de indianensites zijn op die kaart aangegeven. De lokatie van zowel C-052 als die van C-053 verschillen echter van de respectievelijke lokaties op de kaart van Jay Haviser. Van eerdere ervaringen wisten we al dat ook deze waardekaart niet erg nauwkeurig is, maar het kon geen kwaad om het toch te proberen.

We troffen elkaar weer op de parkeerplaats van het Christoffelpark. Daar troffen we ook drie medewerkers van het park, Wotty (ranger), Sabine (manager) en een vrijwilliger; we zouden hun de indigobakken laten zien, die we de vorige keer hadden gevonden. We gingen met twee auto's het park in en reden tot dicht bij de rooi, waarlangs de indigobakken liggen. Daar parkeerden we de auto's. Eerst gingen we naar de ruïne van de dam. Daar vlakbij vonden we een grote Kiwa schelp. Eén schelp is niet genoeg om het een site te noemen, maar het stemde ons wel hoopvol. 
We gingen verder naar de indigobakken. Daar keken we nog eens goed naar wat we de vorige keer beschouwden als de restanten van een derde indigobaksysteem. Hetty maakte ons erop attent dat de binnenkant van die restanten enigszins rond leken te zijn. Dat zou erop wijzen dat dit restanten zijn van een grote ronde put. En dat lijkt niet onlogisch omdat voor het produceren van indigo veel water nodig. is. Dat water zou afkomstig kunnen zijn geweest van de dam, die we eerder zagen, maar een waterput dichtbij de bakken is een betere optie. Het zijn dus geen drie indigobaksystemen, maar twee met daarbij een grote put.

Terwijl Wotty, Sabine en de vrijwilliger terug gingen naar Savonet, vervolgden wij onze tocht. We gingen in de richting van het centrum van de op de Waardekaart aangegeven cirkel rondom site C-053. We verspreidden ons over een breed front om zo zoveel mogelijk terrein te doorzoeken. Maar ook deze keer vonden we geen site. Na een pauze vervolgden we onze speurtocht aan de andere kant van de rooi en ook daar verspreidden we ons weer over een breed front. Maar ook hier geen spoor van een indianensite. Geen schelp te vinden. 
Terug aangekomen bij de indigobakken besloten we naar de top van de Seru Hoba te gaan aan de andere kant van de weg. We pauzeerden even onder de Tamarinde want het was begonnen te regenen en aan de overkant van de weg zagen we enkele Manzaliña bomen. Regen en Manzaliña is geen goede combinatie, zoals ik mocht ervaren. Na de wandeling brandde er een grote plek op mijn rechterarm en de volgende dag begonnen de blaren op te komen. Maar ja, dat hoort er een beetje bij.
De Seru Hoba ligt binnen het overlappende gedeelte van de cirkels rondom de sites C-052 en C-053, dus ook hier zouden we de sites nog aan kunnen treffen. Maar ook hier geen schelp te zien.
We hadden wat moeite om de top van de Seru Hoba te bereiken omdat er dichte velden met Infrou op onze route lagen en ook enkele velden Teku. De top zelf bleek heel smal te zijn, één enkele rots markeerde het hoogste punt. Geen plaats dus voor allemaal op de top. Hetty bleef op de top zitten en de rest zocht een plekje naast de top.

We daalden af langs de Noordelijke helling van de heuvel; het was intussen behoorlijk warm geworden en we werden ook moe van het lopen door velden met Palu di lele. We waren dan ook blij toen we de parkweg in zicht kregen. Om daar te komen moesten we nog kruipend onder het lage struikgewas door. Via de weg was het nog een klein eindje tot bij de auto.

We hebben indianensite C-053 dus niet gevonden. We weten nu dat deze site niet ligt op de lokatie aangegeven door Jay Haviser en we weten ook dat de site niet ligt op de lokatie aangegeven op de Waardekaart. Zoals ik ook in  het vorige verslag al heb aangegeven betekent dit dat deze sites feitelijk verloren zijn, tenzij ze bij toeval door iemand weer worden ontdekt. Hopelijk is er een kaart of een database met lnauwkeuriger plaatsaanduidingen anders wordt het erg moeilijk om de voorheen bekende indianensites terug te vinden. Van een eerder bezoek aan site C-060 weten we dat ook die niet lag op de aangegeven plaats. Het verschil tussen de werkelijke locatie en de aanduiding op de kaart van Jay Haviser is ruim 250 meter. Het verschil met de lokatie op de waardekaart is zelfs 700 meter. Als deze afwijkingen representatief zijn voor de nauwkeurigheid van deze beide kaarten, dan zijn deze kaarten niet echt bruikbaar om de sites terug te vinden. Voor de waardekaart zit daar dan ook nog het risico in dat de verkeerde gebieden zijn aangegeven als waardevol. De werkelijke site C-060 ligt buiten de aangegeven cirkel op de waardekaart.

Op het kaartje in onderstaand foto-album zijn de tracks aangegeven op de Werbatakaart met daarop geprojecteerd de cirkels rondom C-052 en C-053 van de waardekaart. Ook zijn in rode tekst de lokaties aangegeven van deze sites volgens de kaart van Jay Haviser (sitenaam plus aanduiding 'target"). In blauw is de track aangegeven van de speurtocht van vandaag. In groen de track van de speurtocht naar site C-052 en in lichtblauw de track van de vorige speurtocht naar C-053. Dat zijn de tracks, zoals ik ze gelopen heb. Als we dan bedenken dat we ons bij al deze tochten over een breed front hebben verspreid dan is duidelijk hoeveel terrein we doorzocht hebben zonder de sites te vinden

• In blauw onze track; in groen de speurtocht naar C-052; in lichtblauw onze vorige speurtocht naar C-053 In blauw onze track; in groen de speurtocht naar C-052; in lichtblauw onze vorige speurtocht naar C-053
• De auto is geparkeerd; onze gasten staan te wachten De auto is geparkeerd; onze gasten staan te wachten
• Bloemen van de Tamarinde Bloemen van de Tamarinde
• De dam De dam
• Grote Kiwa schelp Grote Kiwa schelp
• Dezelfde schelp - onderkant Dezelfde schelp - onderkant
• Deel van een put naast de indigobakken Deel van een put naast de indigobakken
• Detail van de put - wateruitlaat Detail van de put - wateruitlaat
• Ander deel van de put Ander deel van de put
• Een van de twee indigobaksystemen Een van de twee indigobaksystemen
• Wotty en Sabine vóór een van de indigobakken Wotty en Sabine vóór een van de indigobakken
• Deel van een oude pijp Deel van een oude pijp
• Lege schaal van de Cicade Lege schaal van de Cicade
• Binnenkant van een cactus; al het groen is verdwenen Binnenkant van een cactus; al het groen is verdwenen
• Grote Brasia Grote Brasia
• Indrukwekkende Tamarinde achter de indigobakken Indrukwekkende Tamarinde achter de indigobakken
• In de rooi een grote Manzaliña In de rooi een grote Manzaliña
• Vled grondbromelia's (Teku) Vled grondbromelia's (Teku)
• Bloemen van de Shimaruku Bloemen van de Shimaruku
• Delen van een oude jeneverkruik Delen van een oude jeneverkruik
• Hetty op de top van de Seru Hoba Hetty op de top van de Seru Hoba
• Barba di kadushi maakt zijn naam waar Barba di kadushi maakt zijn naam waar
• Rotsblok met vuursteen-insluiting Rotsblok met vuursteen-insluiting
• Soms moeten we onder de struiken door kruipen - Eddy Soms moeten we onder de struiken door kruipen - Eddy
• Fred is een beetje kleiner, dus hij kan blijven staan Fred is een beetje kleiner, dus hij kan blijven staan
• Makurá bessen - zeer giftig Makurá bessen - zeer giftig
•