Dit is een verslag van François van der Hoeven met foto's van mij.
Op 18 september 2008 bezochten Fred en ik al eens de fosfaatmijn van Asuncion.
Bij het bestuderen van de Kadasterkaart van 1992 zag Fred de symbolen staan van vier waterputten in dit gebied. Omdat een waterput vrijwel zeker het ons bekende diepe proefmijngat moest voorstellen besloten we er weer heen te gaan om de andere water(?)putten te vinden.
Donderdag gingen Fred, John en ik er heen. Dit maal stuur ik twee kaartjes mee. Die van Werbata omdat de spoordijk er duidelijk opstaat en de Kadasterkaart 92 omdat daar de gevonden mijngaten het best te zien zijn.
Uniek Curaçao heeft verschillende paden aangelegd in dit gebied die redelijk makkelijk te lopen zijn.
De spoordijk, aangelegd om de fosfaat af te voeren, lag er weer mooi bij. Het is een vrij hoge dijk, wat moeilijk op de overzichtsfoto te zien is, maar op foto 04 kijk je tegen de zijkant van de dijk aan, die op sommige plaatsen wel twee meter hoog is.
De eerste "waterput" ligt vlak langs de spoordijk (no.1) en is dus duidelijk een mijngat al was dat ons niet eerder opgevallen.
Ietsje verderop leidt een pad naar beneden (richting vlakte van San Pedro). Wij liepen tot aan de kliprand en genoten van het mooie uitzicht, een zeldzame boom (waar ik helaas de naam niet van weet) en een fraaie abri of nis.
Aan het eind van de spoordijk staat de ruine van een gebouw. We gaan er nu vanuit dat het voor het bewaren van springstoffen gebruikt werd.
Vlakbij is de grote, vrij diepe open mijn (no.2). Een groot veld van gesorteerde stenen ligt er naast. De beige stenen plakten goed aan onze tongen, maar is dat nu fosfaat? Hier schiet onze kennis tekort. Leon kan uitkomst brengen.
We liepen het pad naar de diepe proefmijn (no.4) om van daar uit de andere "waterputten" te zoeken. Eerst vonden we niets, maar Fred gaf niet op en maakte nog een rondje, wat je op de track goed kan zien. Toen hij bijna terug was bij de diepe mijn vond hij mijngat no.3.
Met Fred en zijn GPS voorop liepen we door de struiken en infrou naar de volgende "waterput", maar halverwege vond Fred al een onbekend mijngat (no.5). Precies op de juiste plaats van de "waterput" was mijngat no.6.
Op de terugweg ontdekte Fred nog een hele ondiepe "mini" mijn, no.7.
Er zijn dus veel meer mijnbouw activiteiten te zien dan we eerst dachten. Bovendien zit er zoveel materiaal in de spoordijk dat we geloven dat er nog meer mijngaten moeten zijn. Dat materiaal kan niet allemaal uit de grote mijn gekomen zijn. Of wel soms?
We gaan dus zeker nog eens terug om verder naar mijngaten te zoeken.