In het verleden hebben we al een bezoek gebracht aan Pos Kayuda. Toen kwamen we vanaf de Seru Gracia in het Christoffelpark; van een eerdere excursie van 'De Vrienden van het Nationaal Archief' wisten we dat er ook een pad moest zijn vanaf landhuis Knip naar Pos Kayuda. Dat is wat we deze keer wilden uitzoeken.
Een kleine groep van de speurneuzen parkeerden hun auto's bij landhuis Knip om 8 uur 's morgen op donderdag 27 november 2014. Daarvandaan volgden we de asfaltweg op zoek naar het punt waar het pad naar Pos Kayuda zou beginnen.
We vonden dit beginpunt en gingen daar de begroeiing in. De eerste paar meters waren moeilijk. Blijkbaar is er een boom omgevallen en die ligt over het pad. We moesten eronderdoor kruipen. Na deze hindernis vonden we een goed onderhouden pad met aan de bomen veel plastic strikjes om aan te geven hoe je moest lopen.
Het was voor ons een erg gemakkelijke wandeling. Soms in de rooi, soms iets boven de rooi. Geen struiken om ons een weg door te knippen, geen Infrou waar we doorheen moesten, met andere woorden 'a walk in the park'. In ongeveer een uur bereikten we Pos Kayuda. Iets om te onthouden voor de toekomst, want het betekent dat we zo snel dit punt kunnen bereiken en dan nog veel tijd beschikbaar hebben om de omgeving te verkennen.
Er is hier een stenen put. Die is open aan één kant. En hij is te klein om echt als put in gebruik te zijn geweest. Een stukje verderop in de rooi is een plaats waar water opwelt. Dit is waarschijnlijk de echte Pos Kayuda.
De naam van deze plek is in de loop van de 20e eeuw veranderd. Op de Werbata kaart (begin 20e eeuw) wordt deze bron Poos Koea Juda (bron die heeft geholpen) genoemd; op de Kadaster map (1993) wordt deze bron de Pos Kayuda genoemd. Beide namen zijn zinvol. De eerste kan wijzen op het feit dat deze natuurlijke bron niet vergiftigd kon worden terwijl andere putten wel opzettelijk vergiftigd zijn tijdens de slavenopstand. De tweede naam kan verwijzen naar de Kayuda boom, die tegenover de put staat.
Het was nog steeds vroeg, dus we gingen op zoek naar een andere uitdaging. We verlieten de rooi en gingen de helling van de Seru Batata op. Niet gemakkelijk, want de ondergrond bestaat uit Knip formatie gesteente. Vanwege de gelaagde structuur is dit gesteente vrij breekbaar; hier is het flink verpulverd in de loop van de tijd met als gevolg dat er een flinke laag losliggend grind op de helling ligt. Daarop verlies je heel snel je grip. Bovendien stonden er ook nog enkele Wabis op onze weg om het extra moeilijk te maken. Maar na enige tijd bereikten we toch een hoger liggend gedeelte met vrij open vegetatie. Daar hadden we een prachtig uitzicht in de richting van het landhuis Knip en in de richting van de Seru Baha Hundu, die we in het verleden ook al eens beklommen hebben.
De helling van deze laatstgenoemde berg heeft een interessante gelaagde structuur. Sommige lagen liggen vrijwel horizontaal, terwijl vlakbij ook vertikaal lopende lagen te vinden zijn. Blijkbaar is deze berg gevormd in een geologisch heftige periode.
We besloten af te dalen door een andere rooi op de helling van de Seru Batata. Moeilijk vanwege enkele steile wanden en losse ondergrond. Kareljan and Fred besloten vanaf een bepaald punt de rooi te volgen, terwijl Eddy en ik besloten wat hogerop op de helling te blijven. Uiteindelijk kwamen we weer bij elkaar bij Pos Kayuda.
Daarvandaan liepen we terug over hetzelfde pad naar het landhuis.
Onze route vanaf landhuis Knip naar Pos Kayuda en de Seru Batata
Landhuis Knip - hoofdgebouw
Landhuis Knip - bijgebouwen
De rooi, waar we doorheen wandelden
Een erg hove Brasia
De roi is flink uitgesleten door de kracht van het water
Een indrukwekkende Brasia
Deze plant lijkt in de war. Dit is een verdediging tegen droogte, terwijl het voortdurend regent
In de rooi dicht bij Pos Kayuda
Er is hier een put gebouwd
Deze schedel ligt er al een behoorlijke tijd
Tijd voor een pauze onder de boom bij de put
De Kayuda boom tegenover de put
Zou dit de echte Pos Kayuda zijn?
Dit is een natuurlijke bron
De bloem van de Palu di lechi
Landhuis Knip vanaf de helling van de Seru Batata
De aliens zijn er weer; we weten nog steeds niet wat dit is
Zicht vanaf hogerop de Seru Batata
De lagen in het gesteente vertellen ons over een heftig verleden
De gesteentelagen in meer detail
Hier lopen de gesteentelagen vrijwel vertikaal
De Sabal palm dicht bij de top van de Seru Batata
Knip formation - zeer breekbaar gesteente
Banana shimaron - de purperen orchidee
De natuur maakt haar eigen beeldhouwwerk
Bloem van de Watakeli
Bloem en vruchten van de Bringamosa
En dan nu nog enkele foto's van de vele paddestoelen en zwammen, die we langs de route vonden.
