Seroe Palibandera 20140306 013 smallSeru Palibandera betekent berg van de vlaggemast. Was er werkelijk een vlaggemast boven op deze berg en kreeg deze berg daarom deze naam? Interesant genoeg om dit eens uit te zoeken. Dus ontmoetten de Archeologische Speurneuzen elkaar op donderdag 6 maart bij de ingang van het Christoffelpark. Daarvandaan reden we naar een parkeerplaats aan de voet van deze berg. Maar, voordat we aan onze tocht begonnen, gingen we eerst kijken naar een groot veld rotsblokken. Blijkbaar waren de slaven ervan overtuigd, dat als ze hier voldoende rotsblokken brachten en als ze geen zout aten, dat ze dan werden teruggebracht naar Afrika. Of er waarheid in dit verhaal zit, dat weet ik niet, waarschijnlijk niet. Maar waar of niet, wij hadden een speciale ervaring hier.

Terwijl we aan het rondkijken waren op het veld stenen, hoorden we geritsel in de struiken aan de rand. Dat bleek een hert te zijn, dat aan het eten was van de Bromelia's op de grond. Met slechts een paar meter tussen ons en het hert en met een hert dat zich niets van ons aantrok, stonden we zo enkele minuten tegenover elkaar. Het hert totaal onverstoord door onze aanwezigheid, wel af en toe opkijkend of we er nog waren, bleef rustig dooreten. Een unieke ervaring. Uiteindelijk ging het hert weg, ze bleef nog even staan op enige afstand om een laatste blik op ons te werpen en verdween dan voorgoed.

Na deze prachtige ontmoeting begonnen we aan onze tocht. Omdat de helling van de Seru Palibandera erg steil was besloten we te gaan naar de pas tussen deze heuvel en de Christoffelberg. Het eerste stuk was niet gemakkelijk, maar verder op de helling werd de vegetatie wat opener.
Halverwege de helling werden we ineens aangevallen door bijen. We zetten het allemaal op een lopen totdat we een veiliger plek bereikten. Daar pakten we de Baygon spuitbussen uit de rugzakken en spoten om ons heen om de resterende bijen weg te houden. Carel, Fred en ik gingen vervolgens terug om te kijken waar het nest was. Dat bleek geen nest te zijn, maar een zwerm bijen. Een zwerm bijen ontstaat als gevolg van overbevolking in een nest. Dan wordt een nieuwe koningin gekweekt en daarna verlaat een deel van het nest met de koningin het nest op zoek naar een andere nestplaats. Wij hadden de pech dat we ze tegenkwamen op hun zwerftocht. Maar op enkele steken na liep het verder goed af.
Nadat we de pas bereikten namen we een eerste rustpauze. Uitgerust trokken we daarna verder vanaf de pas over de bergrug naast en soms bovenop een stapelmuur. De top van de Seru Palibandera is 250 meter hoog, dus al snel hadden we een mooi uitzicht op een andere top, die we niet zo lang geleden hadden bereikt, de Seru Tinta.

Op de top namen we een lange rustpauze. François, Fred en ik gingen op zoek naar restanten van een eventuele vlaggemast. Maar we vonden niets.
Het uitzicht vanaf de top op de Christoffelberg en de Seru Gracia was erg mooi. Bovendien lijkt het heel interessant om vanaf deze kant de Christoffelberg eens te beklimmen. Fred heeft dit blijkbaar lang geleden al eens gedaan, maar verder niemand van de groep. Dus misschien iets voor een toekomstige expeditie.

De wind op de top was erg sterk. Toen ik bovenop een rots ging staan om echt op het hoogste punt te staan, moest ik flink tegen de wind leunen om een beetje recht te blijven staan. Toen François en Fred foto's hiervan hadden gemaakt, ging ik dan ook snel weer naar beneden.
We wandelden over de bergrug naar een punt waar de afdaling langs de steile helling acceptabel leek. Die afdaling was niet altijd gemakkelijk vanwege losliggende stenen, maar er stonden voldoende boompjes langs de route om te voorkomen dat we vielen. We bereikten allemaal veilig de zandweg. Daarvandaan was het nog maar een korte wandeling tot waar we de auto's geparkeerd hadden.

Er kunnen geen rechten worden ontleend aan dit verslag.