Op 5 september 2010 ben ik met mijn vrouw Frances teruggegaan naar de vlakte van Hato om te speuren naar de grotten, die ik de vorige keer niet had kunnen vinden, en om te zoeken naar het driehoekspunt van Werbata, dat ik de vorige keer over het hoofd had gezien.

Deze keer had ik op basis van de kaart van Uniek Curaçao waypoints in mijn GPS gezet daar waar de betreffende grotten en Werbata driehoekspunt zouden moeten liggen. Dat maakte het zoeken iets gemakkelijker, omdat je in ieder geval weet dat je in de buurt bent.

VlaktevanHato_20100905_004_smallHet eerste target was de ondergrondse grot met de naam Kueba Shingot. Ik was daar vroeger enkele keren geweest, maar dat was steeds met een gids. Vorige week kon ik deze grot niet vinden. Deze keer kon ik met de GPS de auto redelijk in de buurt neerzetten. Vandaar kon ik er rechtstreeks naar toe lopen. Niet volgens de officiële route, maar recht van de auto naar de kust. Bij de inzinking - en onder die naam staat hij ook op de Werbata kaart - staat toch wel een herkenningspunt in de vorm van een kleine metalen paal, maar die is niet duidelijk zichtbaar vanuit de verte. Er loopt overigens wel een duidelijk met stenen afgezet (Uniek Curaçao?) pad naar deze ondergrondse grot. Die route leidde ons een eind van onze auto vandaan, dus de volgende keer moet ik de auto eerder parkeren.
We zijn de grot maar een klein eindje in gegaan. Voldoende om te zien dat de verdere afdaling niet geheel zonder risico is - er ligt veel los grind op de route naar beneden - en ook voldoende om te zien dat er verder naar beneden in de grot water staat.

Terug bij de auto was het nog maar een klein eindje verder om te komen bij de Kueba di Pachi. Dat is de meest Noordelijk gelegen grot van drie dicht bij elkaar liggende grotten. Kueba di Pachi ligt op de vlakte zelf; het is een erg ondiepe grot; het woord grot is eigenlijk een te grootse aanduiding voor deze holte in de wand. Naast deze grot kun je vrij eenvoudig naar boven klimmen naar het volgende terras. Daar liggen twee andere grotten, die door Uniek Curaçao zijn aangegeven. Ik ben naar boven gegaan om even van het uitzicht te genieten, maar ben niet verder op zoek gegaan naar deze twee grotten.

Het volgende en laatste target was het Werbata driehoekspunt nr 34. Interessant omdat het niet is gecombineerd met een kadaster driehoekspunt. Ook hier kon ik met de GPS vrij rechtstreeks naar de plek dicht bij de kust lopen, waar het driehoekspunt zou moeten zijn. Al snel zag ik een betonnen kubus, maar dat bleek een Kadaster meetpunt te zijn, zoals we dat vaak aantreffen in de directe omgeving van een driehoekspunt. Het nummer van dit meetpunt is KAD VH104. Ik heb een tijdlang in de onmiddellijke omgeving rondgelopen op zoek naar het Werbata driehoekspunt, maar kon dat niet vinden. Net toen ik het wilde opgeven zag ik dat er rechthoekige brokstukken vlak bij het kadaster meetpunt lagen van oud koraalcement. Daar heb ik in totaal 3 delen van gevonden rondom het kadaster meetpunt en dat zijn hoogstwaarschijnlijk de enige overblijfselen van het Werbata driehoekspunt. Ik heb er geen enkele aanduiding van Werbata op kunnen vinden, maar het materiaal is erg verweerd, dus als er al een inscriptie opgestaan heeft, dan is die waarschijnlijk verdwenen. Wel heb ik weer de karakteristiek cementhopen gevonden met daarin de roestafdruk van de metalen staven, die in een latere periode zijn gebruikt om het punt van grotere afstand zichtbaar te maken. Alles wijst er op dat hier in het verleden het Werbata driehoekspunt 34 heeft gestaan, direct naast of mogelijk op de plaats waar nu het kadaster meetpunt is.