Bahada di Daniel - Uniek Curaçao trail
- Gegevens
In het verleden hebben de speurneuzen een aantal malen de Bahada di Daniel bezocht op zoek naar historische restanten in dat gebied. Daarbij zijn de "Pilaren van Jay" gevonden, zoals we die zelf hebben genoemd naar Jay Haviser, die deze pilaren eerder had gevonden.
Inmiddels heeft Uniek Curaçao een trail aangelegd vanaf Landhuis Daniel tot aan de Kueba di Pachi grenzend aan de Vlakte van Hato. Die trail leidt ook langs enkele van de pilaren.
Omdat de trail op dit moment zowel voor de heenweg als de terugweg over dezelfde route loopt, leek het ons een goed plan om te onderzoeken of er een alternatieve route terug mogelijk is.
Plateau Seru Kloof en fort Kloof
- Gegevens
Op donderdag 29 november trok een deel van de speurneuzen weer naar de Seru Kloof. In het verleden werd daar al vergeefs gezocht naar restanten van een wachtpost boven Fort Kloof; tijdens een voorgaande tocht, waar ik zelf niet bij was, werd gesproken met een lokale kunukeru, die zich vanuit zijn jeugd een casita (klein huis) herinnerde ergens midden op het plateau van de Seru Kloof. Dat was dan ook het doel van onze speurtocht deze keer.
We parkeerden onze auto's weer langs de Weg naar Westpunt ter hoogte van de vuist op de Seru Kloof en trokken daar naar boven over het inmiddels goed bekende pad.
De nissen van de Seru Sami
- Gegevens
Iedere keer als ik op weg naar Vaersenbaai langs de Seru Sami rijd, zie ik de rij nissen vlak onder de top van deze berg. Ook François en Fred zijn hier al lange tijd door geïntrigeerd en op donderdag 15 november 2012 besluiten we de stoute schoenen aan te trekken en de tocht naar deze nissen te ondernemen. De groep is relatief klein en bestaat voor deze tocht uit François, Fred, Hetty, Carel en mij. Om 8:15u verzamelen we op de parkeerplaats van Kokomo Beach (Vaersenbaai).
Naar de Soutpan voor de ingeseetenen
- Gegevens
De tocht ging deze donderdag naar de "Soutpan voor de Ingeseetenen". Deze naam komt niet meer voor op de moderne kadasterkaarten en ook niet op de kaart van Werbata. De naam is te vinden op een oude kaart uit 1784 van D. Creefts. Een intrigerende naam, die blijkbaar is voortgekomen uit het feit dat deze zoutpan specifiek bedoeld was voor de niet-plantagebewoners, maar voor de "ingezetenen", whoever that may be. Een soort publieke zoutpan dus.
We treffen elkaar bij landhuis Pannekoek, waar ik nog de tijd heb om foto's te maken. Als we compleet zijn, gaan we per auto verder. François heeft ervoor gezorgd dat we op het erf van mevrouw Jantje kunnen parkeren dicht bij de start van de rooi. Daar staan de auto's veilig, want Eddy, die hier al eens eerder was geweest, bemerkte na afloop dat de benzine uit zijn auto was afgetapt. Dat zal ons deze keer niet overkomen.
François en Fred zijn hier ook al eens geweest via een andere route, maar voor de overige deelnemers, Rita, Carel, Hetty, Dirk en mij, is het de eerste keer. Eddy is onze gids, want, hoewel de route goed begaanbaar is, is het beginpunt moeilijk te vinden.
Sint Hieronimus
- Gegevens
Op donderdag 25 oktober hadden de speurneuzen toestemming om het terrein van de plantage Sint Hyronimus (Werbata spelling) te betreden. François en Fred waren daar al eerder geweest en ook Eddy had er al eens een bezoek aan gebracht, maar voor de anderen was het de eerste keer. De groep was voor deze gelegenheid uitgebreider dan normaal. Naast de vaste deelnemers, François, Fred, Michèle, Carel, Eddy, Hetty en ik, waren deze keer ook Rita, de zus van Fred, en Anita en Henk aanwezig. Anita en Henk proberen zoveel mogelijk landhuizen van Curaçao in kaart te brengen. Landhuis Hieronimus ontbreekt nog in de collectie en dus was dit de perfecte gelegenheid om aan te sluiten bij de wandeling. Michèle en Anita waren beiden gehandicapt door een voetblessure.
Pagina 27 van 29